En büyük yorum olayın kendisidir.

Bir adam bir düş gördü ve uyandığında yorumcuya giderek düşünü kendisi için yorumlamasını istedi. Yorumcu adama dedi ki, bana uyanıkken gördüğün düşlerle gel ki anlamlarını söyleyebileyim.

Teoriler olmadan gerçeklerin sesi duyulmaz.

bilgi

Bir insan gördükleri kadardır.

Kötülük onu yalnızca öyle yorumlayanın gözünde kötüdür.

Gözümüzdeki kıymık en iyi büyüteçtir.

Düşlerin herhangi bir düşü yoktur.

Söylediklerim kendimedir, sizlere boşluk bırakıyorum.

Eğer Leonardo , Mona Lisa tablosunun altına şöyle yazsaydı ona nasıl değer verebilirdik?: "Hanımefendi gülümsüyor çünkü sevgilisinden sakladığı bir sır var" Bu izleyiciyi gerçeğe zincirlerdi ve ben bunun 2001'e (Space Odyssey) olmasını istemiyorum.

Herşey biz ona nasıl bakarsak bize öyle görünür.

Gerçeklerin önemi yoktur. Önemli olan size nasıl hissettirdiğidir.

Hayatın ilk elli yılı metin, geri kalanı yorumdur.

Eğer Godot ile Tanrı'yı kast etmiş olsaydım, Godot değil Tanrı derdim.

Gerçeklerin çoğu aptalcadır.

Hayat siyah ya da beyaz değildir. Milyonlarca gri alan var, siz bulmadınız mı onları?

Optik teleskoplar bile aslında sadece elektromanyetik dalga toplayıcılarıdır. Yıldızlara yüklediğimiz anlamlar, aslında onlardan (Dünya’ya ulaşan çok ama çok karmaşık elektrik ve manyetik alan dalgalanmalarının dikkatle incelenmesinden) elde ettiğimiz tek fiziksel gerçeklikten çıkarabildiklerimiz.

Bir kitap yayınladığınızda , o dünyanın kitabıdır. Dünya onu düzenler.

Şu andaki biçimi bakımından bu dünya mümkün olan tek dünya değildir.

Önemli olan görünen şey değildir, insanla ilintili bir şeyin iyice görülmesidir, hem ne olursa olsun.