İntihar, eylemsiz ölümdür.

Bilim, basit ipuçlarından büyük sistemlere uzanan bir kurgudur.

Yaşamanın sırlarını bileydin Ölümün sırlarını da çözerdin; Bugün aklın var, bir şey bildiğin yok: Yarın, akılsız, neyi bileceksin?

Her şeyin sonrasını düşünürsen en sonrası günün birinde son nefestir.

Ancak inancı tanımlamanızı yani ölümden sonraki hayata olan inancınızı kabule etmiyorum.

Sadece öğrenmek istiyorum...

Yarın seni mezara taşıyacaklar; ve çok yakında kardeşlerin, diğer halklar, ardından gelecek. İşte o zaman insan alemi gömülmüş olacaktır.

Acı hakkında onun zıddının öğrettiklerini bilirim, tıpkı ölüm hakkında sahip olduğum azıcık bilgiyi hayattan edinmem gibi.

Unutma; insanlar bilgi değil, avuntu isterler...

Bilim, gerçeğe, gerçeklere ve genel doğa yasalarına göre düzenlenmiş ve sınıflandırılmış bilgidir.

Alkışlayın arkadaşlar, komedi bitti.

Ömrün bitince, her şey de seninle yok olacak.

Gerçeği sadece ölüler bilir.

Bizler kendimiz bilgeler değiliz ama bilge olmayı istiyoruz. Bizler bilgeliği arıyoruz, bilgi-peşindeyiz.

İsteyenler bilgilerini genişletmelidirler. Bilgilerini genişletmek isteyenler önce araştırmalıdırlar.

Yaşayanlar hakkında bilgi sahibi olmadan ölüler hakkında bilgi sahibi olabilir misin?

Hangisi daha iyi? Öğrenmeden ölmem mi, öğrenip de ölmem mi?

Kendi ölümümü düşünüyorum, kusursuz ölümümü, gömülecek kül kasesi ve gözyaşı olmayan.

Son yaklaştıkça, anımsanan birtakım imgeler kalmaz artık yalnızca sözcükler kalır.

Bilmek yeterli değil, uygulamak gerek; istemek yeterli değil yapmak gerek.