Dininden sana, bana ne ki Doktor Bey... O, Allah ile kendi arasında bir iş... Benim atı da dereye sokup abdest aldırayım, beline köteği vurup secdeye yatırayım, yemini, suyunu kesip mükemmel oruç tutturayım... İnsan olmadıktan sonra ibadet etmiş neye yarar ki?... Beş altı yıl evvel burada İlyas Efendi diye bir doktor vardı... Toprağı bol olsun, gâvur muydu, çıfıt mıydı ben de bilemem amma, nice müslümanlardan iyi idi. Başı darda kalana medet ederdi... Hâşâ sümme hâşâ, ben Cenab-ı Hakkın yerinde olsam bu İlyas Efendinin kabrine her gece nur indirirdim.

Can yakıp da kalp kırma ey insanoğlu. Senin de gül benzin solacak bir gün. Her canlının kalbi Allah'a bağlı. Herkes ettiğini bulacak bir gün.

Vicdanı olmayan, iyiliği bilmeyen bir insan acı çekemez…

Ne olurdu yani, birdene de insanlık moda olsa!

Bu karmaşık dünyada benim tek pusulam vicdandır . Çünkü vicdanı olmayan her insan, Nazi'dir.

Hayal etmeyen bir insan toplumu olamazdı. İki hafta içinde öleceklerdi.

Her insan, yapmadığı tüm iyiliklerden suçludur.

Rahat yaşamak uğruna gerçeği mezara mı götüreyim; halka gerçeği anlatmak uğruna ölümü mü göze alayım?

Bir insan acı duyarsa canlıdır. Başkasının acısını duyarsa insandır.

Her şey daha güzel ve insanca olmalı!

Dünya vatanım, tüm insanlar kardeşim ve iyilik yapmak dinimdir.

Ancak ölüme kendi üyeleri kadar kayıtsız kalan bir insanlık, kendisi de ölmüş olan bir insanlık, ünümü sayısız insana idari yöntemlerle uygulayabilir.

Hayatta ne olursa olsun, insanlara karşı iyi olun. İnsanlara karşı iyi olmak, geride bırakacağınız en mükemmel mirastır.

İyilik iyi olarak devam edebilmek için iyi olmayandan geçmek zorundadır, çünkü ancak bu durumda iyilik kendi üzerinde bir denetim kazanarak canlılığını sürdürebilir, denetimsiz her şey sonsuz bir enerjiye sahip olmadıkça ölmeye mahkumdur çünkü; buna rağmen hiç vaz geçmeyen iyiler de gördüm dünyada, enerjileri yüksek ve kötülük öğrenmemiş gibiydiler daha çok... Bilmemenin verdiği sonsuz bir tekrar var sanki, o yüzden sonsuzluğa enerjiyle değil bilmeyerek geçecektir insan; insanlığın sonsuz iyiliği bilgi insanın yakasını bıraktığında ya da bilgiye ihtiyaç duyulmayacak bilgeliğe ulaşıldığında kurulacaktır.

İnsanların ölmesi insanlığın derisinin dökülmesi gibidir.

İyi insan talihsizlikleri tahammül edilemeyecek kadar büyüdüğünde hayatı terk eder;kötü insan da ziyadesiyle müreffeh ve muzaffer anında.

Din, insan haysiyetine bir hakarettir. Din olsa da olmasa da iyi insanlar iyi şeyler, kötü insanlar kötü şeyler yapar. Ama iyi insanların kötü şeyler yapabilmesi dini gerektirir.

Bütün insanlar hata yapar, ama iyi bir adam rotasının yanlış olduğunu bildiğinde gelir ve kötüyü onarıyor.

Başkasına yararı dokunan insan en kusursuz insandır.

Oynaması gerekirken insanlığın ayıbı olarak hayattan kopmuş bir bebeğin dramını görmek içimi acıtıyor.