Aristo’nun dediği gibi "Mutluluk kendine yetenlerindir." çünkü mutluluğun ve hazzın tüm dış kaynakları, doğaları gereği son derece güvenilmez, nahoş ve geçicidirler ve rastlantıya bağlıdırlar.

Olgun insan mutluluğun temelinin kendi içinde olduğunu bilir.

Mutluluğu ihtiraslarda değil kendi yüreğinizde arayın. Mutluluğun kaynağı dışımızda değil içimizdedir.

Mutluluğa ulaşmadaki anahtar faktör hoşnutluk duygusudur.

Mutluluk hazır bir şey değildir. Kendi eylemlerinden geliyor.

Kim olduğunuz ve ne iş yaptığınızdan bağımsız olarak sizin ve sevdiklerinizin mutluluğuyla iç huzurunuzdan daha önemli bir şey olmadığını unutmayın.

Mutluluk kolay değil: İçimizde bulmak çok zor, başka yerde bulmaksa imkânsız.

Mutluluğu ihtiraslarda değil kendi yüreğinizde arayın. Mutluluğun kaynağı dışımızda değil içimizdedir.

Cennetin krallığı içimizdedir; dışarıdan bize doğru itilmez.

Halk ve hizmetçi ve ermiş kişi, Her zaman kabul ederler ki, Yeryüzü çocuklarının yüce mutluluğu Sadece insanın kendisindedir.

Bütün dikkatiniz kendinizdeyse mutluluğu garanti ettiniz demektir.

Mutluluk dışarıdan değil, içeriden gelen bir şeydir. Mutluluk, bu nedenle neye sahip olduğumuza değil, bizim ne olduğumuza bağlıdır.

İçeride cenneti bulamazsak, onsuz bulamayacağımız bir kesinlik.

Halk ve hizmetçi ve ermiş kişi, Her zaman kabul ederler ki, Yeryüzü çocuklarının yüce mutluluğu Sadece insanın kendisindedir.

Bunca yıllık yaşamımda bir tek şunu öğrendim. Şu reçeteyi; mutlu olmadığın ortamdan kaç git. Bunun için de güçlü ol, kendi kendine yet.

Mutlu olmak için insan ilişkilerine ihtiyacın yok, O bizim etrafımıza yerleşik.

Ben bir Amerikan sevmez yaratığım; Amerikanofob olmaktan da mutluyum.

Hem komedi ve hem ütopya, insan aklının egemenliği altında toplumsal yapıda bozuklukların olmayacağı ve ikincisi, eğer olacak olursa, bunun kesinlikle düzeltilebileceğidir. Düzeltmek için ise, anlatmak, göstermek ve ikna etmek yeterlidir. Bu yapılınca var olan yapıdaki bozukluklar ister gülünç bir konuma indirilecek ve isterse, insan onuruna yakışmaz nitelikte bulunarak mahkum edildikten sonra, komediler, mutlaka mutlu son ile biter; ütopyacılar, binlerce yıl sürecek mutluluğun reçetelerini verirler.

Vermek, almaktan daha büyük mutluluktur.

Ne mutlu ruhta yoksul olanlara! Göklerin Egemenliği onlarındır. Ne mutlu yaslı olanlara! Onlar teselli edilecekler. Ne mutlu yumuşak huylu olanlara! Onlar yeryüzünü miras alacaklar. Ne mutlu doğruluğa acıkıp susayanlara! Onlar doyurulacaklar. Ne mutlu merhametli olanlara! Onlar merhamet bulacaklar. Ne mutlu yüreği temiz olanlara! Onlar Tanrı'yı görecekler. Ne mutlu doğruluk uğruna zulüm görenlere! Göklerin Egemenliği onlarındır.