Olası tek cennet içinde bir zamanlar varolduğumu bilemeyeceğim cennettir.

Eğer ortalama bir insandan "yaşam yalanı"nı alırsanız onun mutluluğunu da almış olursunuz.

Öyle bir şeydir ki bu kibir, insanı kendi elindekiyle değil başkasının sefaletini görerek mutlu olmaya iter.

Bana hatırlama sanatını değil, unutma sanatını öğret; çünkü ben hatırlamak istemediklerimi hatırlıyorum ve unutmak istediklerimi unutamıyorum.

Herkesin bir mutsuzluk ve ona eşdeğer bir mutluluk kapasitesi vardır.

Tarih, milletlerin hafızası olduğuna göre, aklın ve mantığın işlemesinde de büyük rolü vardır. Dünü hatırlayamayan bir insan, bugünün manâsını anlayamaz. Yeni doğmuş bir çocuk nasılsa, öyledir. Hâfızasızlık devam ettikçe, çocuklukda devam eder. Milletler de insanlar gibidir.

Bilerek yaşarsan, hiçbir şeyden öyle fazla tat alamazsın.

Cinsel eğilimlerin temeli hazdır. İnsan sevince aptallaşır. Aşk yoktur, libido vardır. Bir objeye duyulan sevgi, ona sahip olma isteğinden gelir. Hiçbir erkek birlikte olmak istemeyeceği bir kızla yakın arkadaş olmak istemez. İnsan mutlu olmak ister; bu yüzden berbat haldedir.

Üzerimize yüklenmiş otuz bin tane sorumluluk var. Bütün bunlarla boğuşuyorsun haliyle. Bunların üstesinden gelecek olan farkındalık hali, kendini takip etmek, neyi niçin yaptığını çözmek belli bir bilinç yaratıyor zamanla. Bu bilinç de seni daha mutlu kılıyor.

İntikam, yani bilinçimizin o susuz damlası, bizi en çok inciten şeye göz dikmemize neden olur.

İnsan, kendi dünyasının dışında gezinmek ister; mükerrer denetimlere, hırslı, çılgın deneyimlerine bakmaksızın, hâlâ imkânsız olana kalkışır; araştırmalarını görünen dünyanın ötesinde gerçekleştirmeye gayret eder ve sefaleti hayali diyarlarda arar. Pratik bir filozof olmadan önce metafizikçi olur. Hayaller üzerine meditasyon yapmak için gerçekler üzerinde düşünmeye son verir. Varsayımda bulunmak, hipotezlere kendini vermek için deneyimi ihmal eder. Aklını geliştirmemeye cüret eder, çünkü ilk günlerinden beri onun suçlu olduğunu düşünmesi öğretilmiştir. Yaşadığı dünyada mutlu olduğu imkânları düşünmeden önce, başka bir hayatın belli belirsiz yerlerindeki kaderini biliyormuş gibi davranır; kısacası, insan doğanın çalışmasını küçümser.

Azıcık mutluluk... Herkes için iyi olur. Ama hiç kimse azıcık mutluluk istemez. Ve mutluluk fazla büyük oldu mu, değeri azalır.

Çiçekler; Onlar bilinç için güneş ışığı, yiyecek ve ilaçtır.

Kızılderililer Dünyada onlar kadar tatlı dilli insanlar yoktur. Her zaman gülüyorlar.

Kimyamı bozuyor seni düşünmek... Gitmeni çok gerektiren şeyleri değil, kaldığında yaşadığımız mutlulukları süzmüş dimağım. Bir çok can sıkıntısını artık unutmuş durumdayım.

Hiç kimse saf iyi ya da saf kötü değildir. Salt kötülükleri görmek bir süre sonra şüphe, depresyon ve umutsuzluk denizinde boğar insanı. Nefret dolu bir yaşam, mutsuz bir yaşamdır.

Hayal gücünü, hafızasıyla karıştıran bir sürü insan var..

Mutsuzken insan her şeyi sorgular; mutluyken, hiçbir şeyi sorgulamaz..

Aynı anılara sahipseniz, bu anılar farklı bir bedene iliştirilmiş olsa bile, aynı kişi olabilirdiniz.

En yüksek saadete erenler bile, başka arzular peşinde deli gibi koşarlar.