Bir rakibin gerekçelerine itiraz etmeden önce, meşru bir şekilde itiraz edilebilecek olsalar bile, argümanlarına cevap verin.

Kesin olan bir şey varsa, o da hiçbir şeyin kesin olmadığıdır; bu yüzden, hiçbir şeyin kesin olmadığı da kesin değildir.

Dinî savunma şöyledir: Yazı gelirse inanç kazanır, tura gelirse mantık kaybeder.

Kişinin inancı sahip olduğu kanıtlarla doğru orantılı olmalıdır.

Ne ironi ne de alaycılık argüman değildir.

Fikirlerimin binası, kendi içinde tutarlı olan bir binadır.

Zayıf argümanlar önce benim yoluma hücum eder ve bunlar en önemsizleri olsa da onları yok etmek kolay değildir.

Cehalet asla bir argüman olamaz!

Her şeyde olduğu gibi delilikte de bir düzen vardır.

Doğru olanı yaparken, ahlaki hislerinizin yolunuza çıkmasına hiçbir zaman izin vermeyin.

Matematik en bariz olanı en az bariz olan yolla kanıtlama işidir.

Bitkiler duyarlı olsa bile, veganizm, bir kilo et üretmek için birçok kilo bitki alması nedeniyle ahlaki bir zorunluluk olacaktır.

Her zaman doğru olmayan yine de doğrudur. Paradoks ise doğrunun en açık görünüşüdür.

Yanlış bir argümanın ilacı, daha iyi bir argümandır. Fikirlerin bastırılması değil.

'Biz' solda insan ve 'aydın' yetiştiriyoruz; sol, bir anlamda, en etkin aydın okuludur. Bir: Genel kültür veriyoruz. İki: İnsanları ikna etmeyi öğretiyoruz. Üç: Yazı yazmayı ve etkin söz söylemeyi öğretiyoruz. Bunlar bir reklamcıda ya da media-man'de bulunması gerekli en az koşullardır. 'Bizim' böylece donattığımız sol aydın, düzenle hesaplaşmayı bırakarak düzenin adamı olunca, reklam sektörü, yetişmiş insan bulmakta güçlük çekmiyor.

Kopernik de bir Aristotales müridi idi, ama, bir yola çıktı ve sonunda, Aristotales fiziğini yıktı. İstemeden yıktığından emin olabiliriz. Mustafa Kemal'in de yola çıkarken, bu yolculukla, yıktığını yıkacağını bildiğini söyleyemeyiz.

Paradoks mu yoksa tarihli toplum ile fiziksel toprağın baskısı mı; Balzac kralcı idi ve ancak burjuva ve cumhuriyetçi romanlar yazıyordu.. Çernişevski narodnik idi, ama, naif sosyalist romanlarını okumaya hiç doyamadık.

Hem komedi ve hem ütopya, insan aklının egemenliği altında toplumsal yapıda bozuklukların olmayacağı ve ikincisi, eğer olacak olursa, bunun kesinlikle düzeltilebileceğidir. Düzeltmek için ise, anlatmak, göstermek ve ikna etmek yeterlidir. Bu yapılınca var olan yapıdaki bozukluklar ister gülünç bir konuma indirilecek ve isterse, insan onuruna yakışmaz nitelikte bulunarak mahkum edildikten sonra, komediler, mutlaka mutlu son ile biter; ütopyacılar, binlerce yıl sürecek mutluluğun reçetelerini verirler.

En şiddetsiz toplumlar, geçmişi ve geleceğinde, en yoğun şiddet içeren toplumlardır.(1986)

Olumlu ve olumsuz eleştirilerde de şuna önem gösteriyorum: Önemli olan yapılan yorumların düzgün dayanakları olması ve sebeplerinin mantık içermesi benim için esastır. Yoksa ‘harika bir albüm olmuş, mükemmel’ falan ama neden harika olmuşu tam bana açıkladığı zaman ben ciddiye alırım.