İlgi çekici soruların her çeşidi bilime ait bir bilgi alanından gelmektedir.

Bilim meraktır, bir şeyleri keşfeder ve nedenini sorar.

Bilginin peşinden koşuyordum, elde ettikleri sonuçların gerçeğini ve nedenini takip etmekten asla korkmadım.

Beslenme, iki artı ikinin dört ettiği matematiksel bir denklem değildir. Ağzımıza attığımız besinler beslenmemizi -tamamen değil- kontrol etmez. Vücudumuzun o yiyecekle yaptığı şey onu yapar.

Bilim çok az saf olup hemen tamamıyla karmaşıktır, bilim adamıysa çok çok az "saf"tır, ama tutarlı biçimde yanlıştır.

Temel parçacıklar çok sıkıcılardır, onlarla bu kadar ilgilenmemizin nedenlerinden biri de budur.

Ayaklarınıza değil, gökyüzüne bakın. Gördüğünüz şeylerin mantığını anlamaya çalışın. Evren’in neden var olduğunu düşünün. Meraklı olun.

Bu durum, zamanın, her şeyin başlangıcı olduğu anlamına gelir. Her şeyin nasıl başladığını anlayabilmek için evrenin dışında bir güç aramaya çalışmamalıyız.

Merak, yüce ve cömert beyinlerde, ilk ve son tutkudur.

Din bize görüşlerimizi değiştirmememiz gerektirdiğini ve ayrıca, kavranması mümkün, ilgi uyandırıcı konuların keşfedilmesini arzulamamayı öğretir. Din bilimin düzenini bozar ve kişinin idrak kabiliyetini baltalar.

İnsanoğlu merak etmeyi sever ve bu da, bilimin tohumudur.

Eğer doğanın derinliklerinde gerçekleşen işlerin kompleksliği, dünyanın en zeki beyinleri tarafından bile zor anlaşılıyorsa, bu işlerin sadece birer kaza, birer kör tesadüf eseri olduğunu nasıl düşünebiliriz?

İnsanın yeteneğini destekleyen pek çok değişik bilim ve sanat içinde, en güzel, en değerli konularla ilgili olanları son derece çekici ve üzerinde çalışmaya değer buluyorum.

Bilim, kendimizi ve birbirimizi kandırmamamız için bir yoldur. Dünya'nın yaşını veya yıldızların uzaklığını ya da yaşamın nasıl evrildiğini öğrenmek... Bunlar ne fark yaratır ki? Bu biraz da, ne kadar büyük bir evrende yaşamak istediğinizle ilgilidir. Kimileri küçük olmasını tercih eder. Bunda bir sorun yok. Anlaşılabilir. Ama ben büyük olmasını isterim. Bütün bu bilgileri kalbime ve aklıma soktuğumda bunlar beni coşturur. Bu duyguyu hissettiğim zaman da bunun gerçek olduğunu, sadece kendi kafamın içinde olup biten bir şey olmadığını bilmek isterim. Çünkü neyin gerçek olduğu önemlidir ve hayal gücümüz Doğa'nın muhteşem gerçekliğinin yanında hiç kalır.

Bilim, bilgi ve cehaletin sınırında ilerler. Biz bilmediklerimizi itiraf etmekten korkmuyoruz; bunda utanılacak bir şey yok. Utanılacak tek şey, tüm cevapları biliyormuş gibi davranmamızdır.

3-4 senede doktoramı yapabilirdim tabii ama unvan umurumda değildi. Meselem merak ettiğim problemi, bulmacayı çözmekti.

Her soru bir arayıştır.

Şu anda, düşünen her insanı merakta bırakan büyük sorunlar ele alınıyor; insan ırklarının birliği ya da çokluğu; insanın 1.000 yıl ya da 1.000 yüzyıl önce yaratılması; türlerin sabitliği ya da bir türün yavaş ve aşamalı olarak diğerine dönüşmesi; maddenin sonsuzluğu; gereksiz bir Tanrı fikri: insanlığın bugünlerde tartıştığı sorulardan bazıları bunlar

Gizemler'in sınırındayım ve perde gittikçe inceliyor.

Kafanızda deli gibi sorular var değil mi? Benim de..