Benim kuşağımın en büyük keşfi, bir insanın tutumunu değiştirerek hayatını değiştirebileceğini öğrenmiş olmasıdır.

Sahip olduğunuz koşulları değiştirmek için, önce farklı düşünmeye başlayın.

Olaylar değişmez, biz değişiriz.

Bazen bakış açısını değiştirmek, ışığı görmeye yeter.

Kendinizi temiz ve berrak tutarsanız iyi edersiniz; çünkü arkasına geçip dünyayı görmeniz gereken pencere sizsiniz.

Bir kişinin değişmesi için gerekli olan şey; kendi hakkındaki farkındalığının değişmesidir.

Siz Kendinizi Değiştirirseniz, Herkesin Değiştiğini Ve Geliştiğini Göreceksiniz.

Benim için hayat, nefesi ilk aldığımda değil, ilk tuttuğumda başladı diye düşünüyorum.

Zamanın diğer tarafından gelmiş, bir farklılık hissetmiyor musun, sessizlik duvarlarını yıkan, aklının gölgesini kaldıran.

Neden bu kadar karamsarsın? Sen neden değilsin? çevrene bakmıyor musun hiç?

Dini çok öven kitaplar okuya okuya dine karşı bakışım değişti·.

Değişim, güneş ışığı gibi, bir dost ya da düşman, bir şafak ya da bir alacakaranlık olabilir.

Alışkanlık zincirleri çok hafif hissedilir ama kırmaya çalışınca ne kadar ağır olduğunu anlarsınız.

Alışkanlığın zincirleri kırılmayacak kadar ağırlaşana dek, hissedilmeyecek kadar hafiftir.

Bilmek, biIineni değişime uğratan bir eyIemdir.

İnsan normalde gökyüzüne uzun uzun bakmaz ama soğuk algınlığından yatarken kafasını kaldırır ve orada çok bambaşka bir şey görür. Sarsılır. Oysa biz bilmeyiz ama yukarısı hep öyledir; o bulutlar, o ışık ve gölge oyunları hep vardır.

Herkes insanlığı değiştirmeyi düşünür, ama hiç kimse önce kendini değiştirmeyi düşünmez.

Tüm gözler insan haklarına çevrildi veya çevriliyor.

Göz, kendisinden başka herşeyi görür.

Gözümüzdeki kıymık en iyi büyüteçtir.