Aşk odur ki gerisi vesairedir...

Aşk için yeryüzünde uzaktan ötesi yok, En uzun gecelere şafaktan ötesi yok. Yaklaşanlar Tanrı’ya o gerçek aşıklardır, Nehirlere denize varmaktan ötesi yok. Taş bir duvardır her gün dikilen karşımıza, En ulu ağaçlara yapraktan ötesi yok. Elbette ömür biter, can gider ey sevgili, Aşkı sende bulana topraktan ötesi yok.

Seni bulmaktan önce aramak isterim. Seni sevmekten önce anlamak isterim. Seni bir yaşam boyu bitirmek değil de, Sana hep, hep yeniden başlamak isterim.

Ne arıyorsam onda vardı Ne aradığımı bilmezken onda öğrendim.

Bir insanın bir ömür boyu seveceğini söylemek bir mumun ömür boyu yanacağını iddia etmekle aynı şeydir.

Neden birini çok sevmek, aynı zamanda o insanı derinden yaralamakla aynı olsun ki? Yani eğer öyleyse, birini çok sevmenin ne anlamı var ki?

Sevildim, sevildim, sevildim... Yine de yeterince değil, zira insan asla yeterince sevemez, bir ömür buna yetmez.

Size şu buyruğu veriyorum: Birbirinizi sevin!

Aklı maçaya gelen görüntülerde çalmıştınız kalbimi. Kırmıştım annemi dahi. Bir özür vahi, bir ömür fânî. Ödemem zor bu bedeli ve ebedî.

Aşk iğnesiyle dikilince bir dikiş, kıyamete kadar sökülmez imiş.

Canım, sevdiğim, Oğlumuzun iki gözünden öperim. Inşallah iyicedir. Size de en derin selamlarimi ve candan ve gönülden iyi dileklerimi bildiririm. Sevgi ve özlem içinde kalmış bu aşığın iyi soracak olursanız sıhhat ve selametteyim. Daima hazır dualarinizla meşkul olduğumu bilesiniz. Malumunuz olduğu üzere hala Halep’teyim. Yüce sultanımız sayesinde her taraftan zafer haberleri gelmeye devam ediyor. Inşallah bütün işlerimiz hayırlarla tamamlanacaktır. Siz de iyilik haberlerinizi bildirmeyi unutmayınız. Ancak sanıyorum ki bu kulunuza biraz küsmüşsünüz. Sevdiceğim, Allah bilir ya sizi canımdan çok severim. Elbette ben günahkâr bir kulunuzum. Size karşı mutlaka bir hatam olmuştur. Fakat üzülmenizi asla istemem. Ancak bunca zaman geçti sizden hiçbir haber alamadım. Size ne yaptım ki bana küstünüz?

Canım, gözleri güzel sevdiğim, Aşkımızın meyvesi olan oğlumuzun gözlerinden öperim. Size de candan ve gönülden selamlarımı bildiririm. Bu aşığınızın halini soracak olursanız çok şükür sıhhat ve selametteyim. Gece ve gündüz daima hayır duanıza devam etmekteyim. Şu sıralar İznik’e yaklaşmış bulunuyorum. Yüce sultanımızın zafer haberlerini bekliyoruz. İnşallah bütün işlerimiz hayırla sona erecektir. Sizin sağlık haberinizi almak ise bizi ayrı bir mutlu etmiştir. Bu kulunuzu aklınızdan hiç çıkarmayınız. Başka ne söylemek gerekir bilemem. Sözlerimi kabul ediniz. Aşığınız İbrahim.

Şiirden önce aşk vardı, şiirden sonra ölüm var.

Aşk kadehiyle içtiğim sensin,
Sevgili diye seçtiğim sensin.
Bütün dünyayı gezdim dolaştım,
Anladım ki tek sevdiğim sensin.

Fârığ olmam eylesen yüzbin cefâ sevdim seni /
Böyle yazmış alnıma kilk-î kazâ sevdim seni /
Ben bu sözden dönmezem devreyledikçe nüh felek /
Şâhid olsun aşkıma arz u semâ sevdim seni.

Seni benim kadar kimse sevmedi, sevmez. Yalnız kalmanın alemi yok. İçip içip abartmayalım.

Ölünceye kadar seni bekleyecekmiş, Sersem. Beni seni beklerken ölmem ki... Beklersem.

Bir sevgiyi anlamak, bir yaşam harcamaktır... Harcayacaksın!

Bugün varsın, yarın yok! Bu kısa ömürde sevilip, sevmekten başka değer yok. Yıllar ömürü değirmen taşı gibi öğütüyor. Bugün varsın, yarın yok! Kim gelmiş gittiği yerden? Kim görmüş cenneti, cehennemi? Hepsi de seni beni avutmak için koca bir yalan.

Dünya biraz da aşk uğruna değiştirilmelidir.