Resmimi hayal ediyorum, ve sonra hayalimi boyuyorum.

Şarkı sözlerinde dinleyicinin hayal gücünü kullanmasını sağlayacak temalar kullanmayı ve kendi hayatımda öğrendiğim derslerin bir kısmını vermeyi seviyorum. En iyi denekler her zaman öngörülemezlikleriyle beni şaşırtmayı başaran insanlardır.

Halbuki kelimeleri kullanmak, göz önüne birtakım görüntüler getirmek, gerçekle oynamak, gerçeği kurcalamak birdir.

Yoksulluk, yokların içinde doğup, çoğunlukla yok olmaktır. Yoksulluk erdem değil, yoksulluktan edebi, sanatsal bir zenginlik yaratmak erdemdir.

İyi bir anlatı yaratmanın en önemli koşulu, hakikatin yaratıcı düşünceyle kurgulanıp, bir insanî vaka, deneyim, duygu olarak, olabildiğince canlı karakterlerle anlatılmasıdır.

Gerçeklik, hayal gücü olmadan, yarı gerçekliktir.

Hayal gücüm benim manastırımdır ve ben de onun keşişiyim.

Edebiyat ormanda vahşi büyümez.

Hiçbir şey, zevkten yoksun bir hayal gücünden daha korkunç değildir.

Şairlik ne kelime... Biz gökyüzünü bile boyarız.

İyi fotoğrafçı olmak oldukça geniş bir hayal gücü gerektiriyor. Ressam olmak için hayal gücünüzün o kadar geniş olması şart değil, çünkü bazı şeyleri kendiniz icat edebilirsiniz. Fotoğrafçılıkta ise her şey o kadar sıradan ki... Sıradışı bir şey görmeyi öğrenebilmek için bolca bakmanız gerekiyor.

Eylülist Rejim, 12 Eylül öncesinin tüm değerlerini yasaklamayı temel ilke saydı. Bunların bir bölümünü baskılarla, bir bölümünü, yasalarla, bir bölümünü baskılarla, bir bölümünü tekelci ekonomik zorlamalarla gerçekleştirmeye çalıştı. Edebiyat ve sanatta ise, 12 Eylül öncesinin yaratıları tümden unutturan ve reddeden bir eğilim ortaya çıktı.

Eylülist Rejim, en büyük ve en kolay başarısını sanat ve edebiyat alanında kazandı. Çok kısa bir zamanda ve gerekli fiyatın binde birini bile ödemeden, Türk sanatının sorunsalını, biçemini, biçimini, baş aktör ve aktrislerini değiştirmede .ok büyük başarı elde etti.

Bir bütün olarak sanat ve özellikle edebiyat, artık yalnızca ideolojik bir silâhtır. Artık ülkemizde edebiyat, insanımızı geliştirmek için değil sakatlamak amacıyla kullanılan, yüceltmeye değil alçaltmaya ve tüm estetik kabiliyetlerini ortadan kaldırmaya yönelen acımasız bir silâh olmuştur; insafsız bir ideolojik ay
dgıttır. Edebiyat, artık estetik özüne çok yabancıdır; bu bir iş ise yapanı da, yaban yapmaktadır. Emperyalist dünya, bozanın mutlaka bozulduğu bir dünyadır; artık bozulmadan bozamıyorlar.

Heykellerimi “embriyonsal” olarak tanımlarım, çünkü her parça yeni fikirler üretmeyi ve aynı türün daha gelişmiş örneklerini üretmede kullanabilecek farklı bilgilere duyulan ihtiyacı içerir. Ama tabii ki tek bir yöne odaklanıp çalışmıyorum. Daha çok deneylerimde karşılaştığım birtakım sorunların üzerine gitmek ve onları çözmeye uğraşmakla ilgileniyorum. Sıradanlığa özellikle de değiştirilemez ya da tartışılamaz gibi görünen kuramlara meydan okumaktan hoşlanırım. Bana göre, mevcut olan zaten eskimektir.

Bana gelince, ortaya esaslı bir eser koymadan sanatkârlık hülyasına kapılmam bile! Edebiyatımızın şiarı, "Çok laf, az eser!"dir. Ben şimdilik bu şiarı bozmaya çalışıyorum. Ağustos böceği gibi öterek yan gelmekten ise karınca gibi çalışmak daha iyi değil mi? Şimdiye kadar öttüğümüz elverdi. Biraz da iş yapalım ki çorak edebiyatımız şenlensin. Değil mi?

Hayal gücünün olmadığı yerde tutkudan bahsedilemez.

Yapıt kavranan fikrin bıraktığı izdir.

Hayal gücü, ereksiyon halindeki zekadır.

Biz kelimeci bir türüz. Kelimeler hem zekanın hem de hayal gücünün uçmasını sağlayan kanatlardır.