İyi insanlar nereye giderse cennet orası olur...

İnsan mutluluğu göremiyor. Kendimizi daima olduğumuzdan daha bedbaht sanıyoruz.

Tasanın etrafında gezgin olmuş insanlar. Kısacık molalarda tanıdılar mutluluk denen kelimeyi.

Hayata tepeden bakarsan insanların sadece tepesini görürsün. Hayata daima insanlarla aynı mesafeden bak. O zaman onların hem yüzünü, hem kalbini görürsün.

Kimi cehennem alır eline, cennete çevirir. Kimisi cennet alır eline cehenneme çevirir.

Olmuyordu. Huzurunu yaşadığı günde bulamayan insana kurtuluş yoktu.

İnsan tabiatına aykırıdır, insan tabiatı bu dünyaya yönelik mutluluk ister. Dünyasını mükemmelleştirmeyen insan kim olursa olsun mutsuzdur. Dünyevi mutluluk, başarı ve ahlakın temelidir. Dünya mutluluğunu by-pass eden herhangi bir düşünce, din, rejim, insanlığa zarar verir.

Bir insan gördükleri kadardır.

Cennet (var) olduğum yerdir.

Bizi mutlu ya da mutsuz kılan; olaylar değil, onları algılama biçimimizdir.

Ayakkabısı varsa zengindir, kolu bacağı varsa sağlıklıdır derim ve sokağa baktığımda gülen insanlar varsa dünya iyiye gidiyor derim

Çoğu insan mutluluğun peşinden öyle canhıraş koşuyor ki birden onu geride bırakıveriyor.

İnsanlar tanıdım, olayları hep iyi tarafından okumaya meyilli; insanlar tanıdım, olayları hep bir sonmuş gibi yorumlayan. Belki de mutluluk geni diye bir şey var ve bazı insanlar da onunla doğuyorlar.

Eğer sahip olduğunuz şeyi yeterli görmüyorsanız, dünyaya sahip olsanız da mutlu olamazsınız.

Mutluluk insanın sevdiği işi yapması değil yaptığı işi sevmesidir.

Tasanın etrafında gezgin olmuş insanlar. Kısacık molalarda tanıdılar mutluluk denen kelimeyi.

Kendi dışımızdaki hiçbir şey bizi asla mutlu edemez, çünkü mutluluk içten dışa bir deneyimdir.

Sevinç şeylerin içinde değildir; içimizdedir.

İnsanca hatalar yaptığınız zamanlarda bile bakış açınız doğru kalabiliyor ve kendinizi hala sevebiliyorsanız, daha mutlu bir yaşama epey yaklaşmışsnız, demektir.

İnsan olmayanın içindeki insanı göremez misin? İnsanın içindeki insan olmayanı görmeyi yeğlerim.