İnsanlar uygar oldukları müddetçe en güzel soruları soramazlar, çocuk oldukları müddetçe en güzel sorulara koşarlar, kafalarında menedici bir kural veya sansür yoktur.

İnsan, başkasını beğenirken, kendinde olanı beğenir.

Türkiye, tok esirlerin veya aç hürlerin diyarı değil, hür ve tok insanların diyarı olmalıdır. İnsanlara ekmek vermek için hürriyetlerini ellerinden alan rejimleri reddediyoruz. Aynı şekilde ekmekten yoksun insanlara biçimsel hürriyetler tanımanın yetersizliğine inanıyoruz.

İnsanlar “başkalarının yargı gücüne kendi yargı güçlerinden çok güvenliler.

İnsan, seçmesini bilen hayvandır.

Eğer birisi hayvanlarda olduğu gibi insanlar için de şehvetin özgürlüğünü istiyorsa o maymunlaşmıştır.

Bu ülkeye tıkıştırılmış insanlar artık insan kişiliğinin ana hatlarını seçemiyorlar. Her özgür kişi onlara bir tuhaflık olarak görünüyor.

İnsanlar bir öndere boyun eğdiklerinde özgür ve eşit olmaktan çıktılar.

İnsan, istediği an özgür olur.

İnsanlara güvensizim, asıl karanlığım bu benim.

Gönüllü köleler, özgür olmak isteyenlerden nefret ederler.

Uygarlık zorunlu kılar.

İnsan, doğası gereği baskıya karşı gelir.

İnsan kendi hapishanesinde tutuklu bir varlıktır ve bu tutukluluğunu her yere beraberinde taşır. Kaçamaması bu yüzdendir işte.

Canı sıkılan herkes değişim istiyor.

Dinlerin son zemini, insanın çocuksu çaresizliğidir.

Bir insanın hayatını kırabilecek en önemli şey, muazzam bir haksızlığa uğramışlık duygusudur.

İnsan karar verince öldürmeye birini, gerekçe bulur önce ikna eder kendini.

Deli adama "iyisin, iyisin" denilse iyileşmesi, iyi adama "fenasın, fenasın" denilse fenalaşması nâdir değildir.

Her türlü insani düşünselliğin en önemli konusu, İnsanı kendi ayakları üzerinde duran, özgür kişilik olarak kabul etmektir.