Yaşamla karşıtlık oluşturan, ölümden ziyade, yaşlılıktır. Yaşlılık, hayatın parodisidir; oysa ölüm, hayatı bir yazgıya dönüştürür: Ona bir kesinlik boyutu kazandırarak, onu sınırlamak ve korumak yoluyla bir yazgıya dönüştürür. Ölüm, zamanı yürürlükten kaldırır.

Genç olan yaşlanır; bugün yaşayan yarın ölür.

Yaşlılık diye bir şey yoktur, sadece hüzün vardır.

Gençlikte sevmek için yaşarız, yaş ilerledikçe yaşamayı severiz.

Yaşama karşı çocuklaşırken ilerler yaşım.

Elbet bir gün başı dönecek dünyanın dönmekten. Ağzının suyuna batmışlar için henüz saat erken.

Kimler önüne geçebilir zamanın akışının? Cümlelerimin noktalarına kaç zamanda ulaşırım?

İçinde bulunulan müthiş zaman parçasının önemini bir önceki veya bir sonraki zamanla değiştirme yanlısı kimseler yaşamadaki uyanıklığı terketmiş, şimdiki zamanı gölgede bırakıp kendilerini uyuşturmuş kimselerdir.

Zaman bizimdir. Onu kullanır, Öyle yürürüz.

İnsanı zaman kadar terbiye eden şey yoktur.

İnsanı zaman kadar terbiye eden şey yoktur.

Bugün varsın, yarın yok! Bu kısa ömürde sevilip, sevmekten başka değer yok. Yıllar ömürü değirmen taşı gibi öğütüyor. Bugün varsın, yarın yok! Kim gelmiş gittiği yerden? Kim görmüş cenneti, cehennemi? Hepsi de seni beni avutmak için koca bir yalan.

Yaşam bir sevme işidir. Doğanın her güzelliğinde bir romantizm var.

Sen bana sevgilim de
Sanki herkesin bakışında bir teşekkür gelir bana
Dudaklarının izi dudaklarımdaysa
Ben başardım demektir yaşamayı.

Sevdiklerinize zaman ayırın, yoksa zaman sizi sevdiklerinizden ayırır.

Tek bir günün sırası gelsin diye yaşam boyu bekliyoruz.

Aşka harcanmayan zaman, ziyandır.

Kelebeğin ömrüne bir gün deme, o senin gibi ayları değil anları yaşar.

Sadece sevgiye tutunacak gücü olan yaşar.

Zaman bir uyuşturucudur. Fazlası sizi öldürür.