Yeryüzünde hiçbir Hüma kuşu kalmasa da, kimse baykuşun gölgesine sığınmaz.

Gerçek haysiyet asla yerle kazanılmaz ve onurlar geri alındığında asla kaybedilmez.

Özgür bir insan; alçalmaz, paçavralaşmaz, kendi yüzüne tüküreceği şekilde davranmaz!

Özgürlük insanın haysiyetiyle el ele gider.

Uğur'un kaybı bana 'emir' geldi. Sürgüne çıkma kararım kesinleşmiştir.

Ülkede 'meşruiyet' kavramı, meşruiyetini yitirmiştir.

Bizim en son savaşımız iki yüz yıldır sürüyor: Bizim bu 'iki yüz yıl' savaşımız, şair, müzisyen, yenilikçi Sultan Üçüncü Selim ile başlıyor, ilk büyük kaybımızdır. Ancak durmuyor. Savaşımız sürüyor.

Karanlıkta aylak aylak dolaşarak aradı bir dostum ışığı, ben evimde sıcak çorbama daldırırken kaşığı. Birbirimizi karanlık kamufle etmişti ve durum kötüydü. Diğerlerini ışıklar bronzlaştırdı, tenler ölüydü. Birisi kalbini tâmir ettirdikten sonra hiç ağlamadı. Diğer dostum son yediği kazıktan sonra hiç konuşmadı. Derler ya, ağzını bıçak açmadı, diğer dostum Hakk'a karşı geldi beli bir daha doğrulmadı.

Elimi verdim, kolumu kaptın, gözümü çektim, aklımı aldın. Yaşam mı, ben mi bedbahtım? Sallanırsa da yıkılmaz tahtım.

Övündüğünüz onurunuz size ihanet etti.

Adalete güvenimi kaybediyorum.

Bir insanın en onurlu, en namuslu zamanı; kendi kendisiyle baş başa kaldığı zamandır.

Uyanıkken bir dakika ve onurlu yaşamak, uyurken bin yıl yaşamaktan daha şereflidir.

Unutanlar, unutanlar

Büyüklerin bunca uzun yaşadığı bir ülkede, bir onur dersi midir çocukların ölümü?

Aklım zaten uzun zamandır kayıp...

Ne zaman öleceğimiz önemli değildir. Önemli olan nasıl öleceğimizdir, bize düşen şerefimizle ölmektir.

Bir insan treni kaçırırsa başka bir tren gelir onu alır. Bir ulus treni kaçırırsa başka bir ulus gelir onu alır.

Gerçek değer; gelmesi boşluk dolduran değil gitmesi boşluk yaratan.

Soluk Alamadıkları için öldüler. Gönüllere gömüldüler.