Biz hayatımızdaki her şeyin beklediğimiz gibi olmasını isteriz ama değildir. Hayat daima olduğu gibidir.

Hayatın adil olmadığı gerçeğini kabullenin.

Karanlıkta aylak aylak dolaşarak aradı bir dostum ışığı, ben evimde sıcak çorbama daldırırken kaşığı. Birbirimizi karanlık kamufle etmişti ve durum kötüydü. Diğerlerini ışıklar bronzlaştırdı, tenler ölüydü. Birisi kalbini tâmir ettirdikten sonra hiç ağlamadı. Diğer dostum son yediği kazıktan sonra hiç konuşmadı. Derler ya, ağzını bıçak açmadı, diğer dostum Hakk'a karşı geldi beli bir daha doğrulmadı.

Eğer bitmiş bir şey sana acı veriyorsa, duyduğun acı o şeyin kendisinden değil ; verdiğin değerin ona değmemesindendir.

Dostun ihanetini gördükçe, düşmanın hançerine hedef olası geliyor insanın.

Hayat, üstü pamuklarla örtülü bir kazık tarlasıdır.

Hayatın adil olmadığı gerçeğini kabullenmezseniz hiçbir zaman mutlu ve huzurlu olamazsınız.

Dehşet verici korkunç dönemler yaşarsın, ardından sakin ve sevgi dolu bir dönem gelir.

Kalbimin ya paramparça kırılmak ya da taş gibi katılaşmak zorunda kaldığı bu dünyayı terk ediyorum.

Milyon tane kazık yiyince, bedenin zarar görüyor.

AcıIar; yaşanan oIayIarIa değiI, kişinin verdiği tepkiIerIe iIgiIidir.

Her şeyin bir görüş olduğunu ve görüşünde sizin gücünüz dahilinde olduğunu düşünün. O halde istediğiniz bir zamanda görüşünüzü aradan çıkarın; tıpkı bir burnu az önce dönmüş denizci gibi sakin, dingin ve dalgasız bir körfeze ulaşırsınız.

Eğer bir dış etken sizi üzerse, duyduğunuz acı o şeyin kendisinden değil, sizin ona verdiğiniz değerden geliyordur, onu da her an ortadan kaldırma gücünüz vardır.

Sevgi, insana zarar veren bir hatadır; işbirlikçisi, yani umutsa tehlikeli bir yanılsama.

Hiç bir şey beklemeyene ne mutlu! Çünkü o asla hayal kırıklığına uğramayacak.

Hayata, yalnızca aşkın yarattığı canlı hevesle katlananlar, onun kıyıcı, yıkıcı tanesiyle vuruldukları gün artık dünyayı görecek gözleri kalmaz.

Kendimden biliyorum. Sizi de ağlatırlar bir gün.

Gözlerim dost eliyle kör olmuştu.

Mutluluğu arıyorlardı ve kaygıyı, tedirginliği, üzüntüyü, acıyı buluyorlar.

Yarım kalan her sevinç, sırtımıza saplanan bir bıçak gibidir.