Günümüzde insanların mutluluğu “eğlenmeğe” dayanmakta. Eğlenmenin altındaysa “almanın”, tüketmenin doygunluğu yatmaktadır.

Benliği yoracak kadar nesne düşkünlüğü gösteren, içinde nesneden yana korku doğurarak kendini durdurmak zorunda kalır.

Mutlu olmak için ihtiyacımız olan her şeye sahibiz ama mutlu değiliz.

Fakat sen ey servet sahibi adam, güneşin mutlu ateşinin iddiasız büyüklüğünde ve düşünceli ayın olgun parıltısında senin servetinin bir payı yok.

Satın alınan şeyler sana iyi deneyim ve anı sunamıyorsa, örneğin bir dostun, bir seyahatin veya sabaha kadar süren bir konuşmanın benzersiz hazzını veremiyorsa... Bu anlamsız ortalamada mülkiyetin belirleyici bir hükmü yok. En değerli şeyler anıların, deneyimlerin ve insanların.

Amacım zamanı satın almak. Mülk edinmek gibi bir derdim yok. Mülkiyet hırsızlık gibi bir şey. Sevmiyorum işte. Biz kuşak olarak böyleyiz. Bize sevmeyi, bir şeylere bağlanmayı öğretmediler. O tarafımız gelişmedi. Benim tek bir düşüncem var; çıplak geldim, çıplak gideceğim. Ben dünyanın bir parçasıyım, şurayla ve bedenimle sınırlı değilim. Bir şeyler yanlış gidiyor, birileri acı çekiyor. Ben de çekiyorum aynı acıyı. Altıma son model bir araba çekip, güzel bir ev alınca mutlu mu olacağım yani? Hayır olmam. Aramızda mutlu olanlar varsa zekalarından şüphe ederim, bir de gözlerinden. Çünkü iyi görmüyorlar!

Geceleri yatağa gidip gününüzü düşünürseniz ve çok fazla gülmediyseniz, yataktan atlayıp eğlenceli bir şeyler yapmalısınız.

Arzulanan şey mutluluğun heyecanıdır, nesnenin kendisi değil.

Yine de bize 7/24 pazarlanan şey hazdır. Kafayı taktığımız şeydir. Kendimizi hazla uyuşturur, dikkatimizi hazla dağıtırız.

İnsanlar çoğu zaman hayatlarını tersten yaşamaya çalışır. İstedikleri şeyi daha çok yapabilmek için daha çok eşyaya ya da paraya sahip olmaya çalışırlar, böylece daha mutlu olacaklardır. Gerçekte işler tam tersine yürür. İlk önce aslında kimseniz o olmalısınız, sonra istediğiniz şeye sahip olmanız için yapmanız gereken neyse onu yaparsınız.

İnsanların hem dans edip hem de eğlenebildiği şarkıları seviyorum.

İnsanın yalnızca malları mülkleri büyüktür, kendisi ise malının uşağı olur. Bunu iyi bil.

Köşeyi dönenlerin yaşam tarzları ve donanımları yatlar, katlar ve özel jetler hepimizi tüketmek, tüketmek ve daha fazla tüketmeye özendiren birer model olarak sunuluyor.

Eğer herkes başka bir televizyon seti yerine barış isteseydi, o zaman barış olurdu.

Eğer daha çoğumuz birikmiş altınlara rağmen yeseydi, alkışlayıp şarkı söyleseydi; dünyamız daha neşeli olurdu.

Bizi seç. Hayatı seç… Çamaşır makinesi seç, araba seç, bir kanepeye oturup ağzına berbat şeyler tıkıştırarak beyin uyuşturucu ve ruh çökertici aptal televizyon programları seyretmeyi seç. Bir huzur evinde üzerine sıçıp işeyerek çürümeyi, bencil ve kafayı yemiş çocukların için bir utanç kaynağı olmayı seç. Hayatı seç.

Param yok, kaynakım yok, umutum yok. Ben yaşayan en mutlu adamım.

Lüzumsuz zenginlik yalnızca lüzumsuz şeyler satın alır.

Para size ilaç getirir ama sağlık getirmez.

Her halde konuştuğum en son insan olduğun için en iyi röportajı elde edeceksin tatlım. Dünyayı değiştirmeye çalışmıyorum. Benim için mutluluk en önemli şey ve eğer mutluysam bunu işlerimde görebilirsin. Sonuç olarak en sonunda tüm yanlışlar ve bahaneler benim üstüme oluyor. Dürüst olmayı seviyorum ve ilgilendiğim kadarıyla yıllara sığdırabileceğim kadar eğlence ve güzel zaman sığdırmaya çalışıyorum. İşte gördün mü, artık bunu kaydettin. Kullan bunu. Bir röportajda çok tutkulu olmaya en fazla bu kadar yaklaşabildim. Ne kadar kaldı? Hadi ama, ben sıkılıyorum.