Yapayalnızdım; yanımda kederimi dağıtacak, beni en korkunç hayallerin sarsıcı ağırlığından kurtaracak hiç kimse yoktu.

Geceler, katran karası geceler Ellerim tütün kokar gecelerde... Geceler katran karası geceler Ellerim tütün kokar gecelerde Geceler olmaz olası geceler Açılır yelkenleri yalnızlığın Vurur dalga sesleri, yüreğimde …

Kırlardayım, yalnız ve düşünceli / Yürüyorum, yavaş, ölçülü, ağır / Kumlarda belki insan izi vardır, / Üstlerine basmadan yürümeli.

Göklerde, umutsuzluklarla sızlanan soluklar vardır. Gece, loşluğunun içinde kefenler getirerek ta yükseklerden iner.

Bir gece evden atılmış bir çocuk sanki

Şimdi üzgünüz arkadaş, yolumuza çıkmayın üzgünüz.

Adam, acı mümkün olduğu kadar kendi içine aksın diye yüzünü önüne eğmişti.

Bütün gece balkonda sokağı ve sessizliği dinledim. Elimde bir bardak demli çay, Ve gökyüzünde yıldızlar. İnsan yorulur bazen insan olmaktan.

Benim söylemek için çırpındığım gecelerde, Siz yoktunuz. Yalnızlık paylaşılmaz Paylaşılsa yalnızlık olmaz.

Hüznün sayısız tonu, birçok yüzü vardır; çiçekler, kuşlar, rüzgârlar gibi. Ben, bazı yakın arkadaşlarım aracılığıyla hüznü, sevgiyi ve kederi anlatmaya çalıştım; her ne kadar bazıları tarafından anlaşılmaz ve inanılmaz bulunsa da.

Bu bulutlar nereye gidiyor? Ben de onlara katılsam, dedi. Ruhumun bu bozgun gecesinde bana sizden başka kim yoldaşlık edebilir?

Seniha kendisinin de bu kirli aydınlığın altında bu eşya ile beraber küflendiğini hissetti. Ayağa kalktı, alnını cama dayadı ve dışarıya baktı. Ağaçlar soyulmuş, havuz, dökülmüş yaprak tabakaları altında görülmez olmuştu. Sonbahar denilen mevsim ne hazin bir mevsimmiş! Bu, adeta yazın çürüyüşü, parça parça çürüyüp dökülüşü gibi bir şeydi.

Öldüğüm ağlamazın korkum odur kim ölicek
Seni kimler seve ben âşık-ı mahzûn yerine

Melankoli, bir kış gecesindeki seslerdi.

Gülmek bir güneştir, insanın yüzünden hüzün ve keder kışını defeder.

İşte ben hep böyle garip mahzun, Bir şey beklermişcesine yaşıyorum…

Dertleşecek bir kedim bile yoktu.

Zihinsel bir çalışmaya başlayacaksak herkes tarafından terk edilmiş ve yalnız olmalıyız!

Yalnız olmasam da kendimle başbaşayım..

Kayıp bir bavul gibiyim, havaalanında, Ya da boş bir yüzme havuzu, sonbaharda.