Büyük insanlar veda ederek gider. Küçük insanlar ise ihanet ederek.

Dürüst İnsanlar doğanın beyefendileridir.

Bana öyle geliyor ki, fakir olduğunu bilen, bunu da söyleyen bir insanda, özel bir duygu, böbürlenme gibi bir şey vardır.

Bey haya sahibi, yumuşak huylu ve asil tabiatlı olmalıdır.

Önemli olan insanın inançları değil, bu inançların onu nasıl biri haline getirdiğidir.

En dayanıklı şeyler kişisel özelliklerdir.

Kötü insanlar, iyi insanları sınamaya yarar!

Bir insanın gerçekten test edilmesi, onun kendisi için hazırladığı rolü ne kadar iyi oynadığı ile değil kaderin ona belirlediği rolü ne kadar iyi oynadığı ile olur.

İyiden çirkinlik, kötüden güzellik bulaşmaz insana. Demem o ki, kötülerle olan iyiliğe; iyilerle olan kötülüğe fırsat bulamaz.

Ben, insanın iç güzelliğinin yüzüne vurduğuna inanırım.

Bir insanın hem büyük ve hem de iyi olması pek enderdir.

İki gözlü balık, üç gözlü yılan, dört gözlü insan, kimin kalbinde kaç göz varsa üstün olan odur; sadakat, basiret, minnet, itidal, adalet, merhamet, iyi niyet, saflık, mizah, yaratma tutkusu ve aşk insan kalbini dolu bir peteğe çeviren gözlerdir.

Annesi terzi, babası berber olanları severim, insanı bir şey yaparak keserler çünkü

İyi insanda kötü söz kalmaz.

Bir adamın değeri var mı, yok mu nasıl anlarız? Bütün isteklerine, bütün görüşlerine karşı zorluklar çıkarın. Gerçekten değerli bir insansa, zorlukların hepsini yenmesini bilecektir.

Karakter asaletine yemin etmekten daha fazla güven.

Konuşma, eylemin aynasıdır.

İnsanlar göründükleri gibi olmalıdır. Eğer değillerse hiç görünmesinler daha iyi.

Fakir insan, bazı şeylerden mahrumdur. Cimri ise her şeyden mahrumdur.

Akıllı, uslu adam baş tacı. Çakal, yavşak adamın yeri musalla taşı.