Eski arkadaşların en iyi tarafı, yanlarında aptallaşabilmenizdir.

Bir arkadaşla konuşmak, sesli düşünmekten başka bir şey değildir.

Merdiven basamaklarında başlayan arkadaşlıkların kök saldığına tanık oldum.

Arkadaşımın kusurları hakkında sadece kendisiyle konuşurum.

Vatan istilacılarına isyan edenlerin kırık utangaç hali, benim için, ibadetle olanların sert ve dik tavırlarından iyidir.

Açıklamalar içten olmadığını, güvenilir olmadığını gösterir.

Eğer kendi hakkınızda kendinize doğruyu söylemiyorsanız başkalarının hakkında diğer kişilere doğruları söyleyemezsiniz.

Bazı insanlar papazlara, diğerleri şiirlere gider. Bense arkadaşlarıma giderim.

Fakirlik, insanın sözde dostlarını uzaklaştırır.

Olduğum kişiden başka hiçbir izlenim oluşturmayı tasarlamam.

Dostluk sadece gölgede değil, güneş ışığı altında da değerlidir.

Beni avutmak istiyor, ama neden bir tane dostça söz bile yazmamış?

İyi davranışlar, samimiyetten yoksun olduğunda, güzel ama ölü bir hanım gibidir, kibarlıktan yoksun olan doğru sözlülük ise; neşter gibidir, etkili fakat tatsız. Nezaketle birlikte açık kalplilik, faydalı ve çok güzeldir.

Sahte bir arkadaştan daha büyük bir yara var mı?

İnsanlar göründükleri gibi olmalıdır. Eğer değillerse hiç görünmesinler daha iyi.

Tıpkı gümüş yerine kâğıt para gibi, dünyada da gerçek saygı, gerçek dostluk yerine bunların yapmacık gösterileri, olabildiğince de doğal anlatıma büründürülmüş jestleri tedavüldedir. Ama öte yandan, saygıyı ve dostluğu gerçekten hak etmiş kişilerin olup olmadığı da soruya vurulabilir. Ne olursa olsun ben içten bir köpeğin kuyruk sallamasına, bu tür yüz gösteri ve jestten daha çok değer veririm.

Dost olun, arkadaş olun. Dostunuz olsun, arkadaşınız olsun. İnsan sevdikçe ve sevildikçe mutlu olur.

Dostluğa ve arkadaşlığa önem verin.

İnsan arkadaşlarıyla gurur duymuyorsa, neyle gurur duyacak ?

Ben belki çok fena bir kızım... Sayılmayacak kadar kusurlarım var... Bunlara karşı kendimde bir tek meziyet görüyorum... Yalan söylemeyi bilmemek...