Ego toplumun yaratmış olduğu ve senin bu sayede oyuncakla oynamaya devam edebildiğin ve asla gerçek şeyi sormadığın bir kandırmacadır.

Eskiden bizdik. Şimdi ben olduk.

Çok iyi rol yapanlar sadece sahneye çıkanlar değildir.

Beyazlardan korkmalısın dediler bana ama burada bütün suçları benim ırkım işliyor.

Her sabah haberlerle uyanıyorum. Kan döküldü.

Kalabalıkların biriktiği yerde gerçekliği bulamazsınız.

Bugünün dünyasını anlamak için sinemaya ihtiyacımız var; yüz yüze gelmeye cesaret edemediğimiz ne varsa, anlamak için sinemaya bakmalıyız.

Darkafalıları, gerçeklik olmayan bir gerçeklikle son derece de ciddi bir biçimde uğraşan kişiler olarak tanımlardım.

Ateist, gerçeklikle azıcık irtibat kurarak komşularının fantezi yaşamlarıyla irtibatı epeyce koparmış olur.

Ülkemin saraylarında kaç beyinsiz izledim, komikti sözleri. Yapay mitingleri, kâğıda bağlı kalarak halka seslenişleri, egzotik vaatlerinde bir gramsız gerçeği.

Şizofreni diye bir durum yoktur fakat etiket toplum bir gerçekliktir ve toplumsal gerçek politik bir olaydır.

Ölünün çok olduğu yerde yalan da çok olur.

Eğitimli kesim arasında şiddetin artmasının sebebi ego kabarmasıdır.

"Bu kadar saçmalık da olmaz" diyorsunuz. Ben de diyorum. Oluyormuş..

Savaşla ilgilenmiyor olabilirsiniz ama savaş sizinle ilgileniyor.

Yalan, ona inanmaktan hoşlananlar çoğaldıkça, "doğru" sayılmaya başlar.

Pazarlarda el altında satılmayan şey yok.

Gerçek şu ki insanlardan pek fazla hoşlanmam. Onlar da ben hoşlanmaz.

Milyonlarca kişi için, sanırım savaş sadece bir televizyon yayını.

Yaşamın, ama cinayetleriyle, felaketleriyle ve muazzam miraslarıyla hakiki yaşamın, neredeyse yalnızca gazetelerde vuku bulduğuna hiç dikkat ettiniz mi?