Eğer öte dünyada makbul olacağı kabul edilen vasıflar bu dünyada üstünlük tesis etmenin aleti haline gelmiş ise ahiret sarf edilmiş olur.

"Halkın en değerlisi kimdir?" diye sorduklarında: "Dünyayı kendisi için bir değer bilmeyen kimsedir." buyurdu.

Nefsinin kıymetini bilene, dünya hakir görünür.

Dünya ve dünyasal tutkular geçer ama Tanrı'nın isteğini yerine getiren sonsuza dek yaşar.

Dünyayı döndüren kadınlar değildir ama o dönmeyi anlamlı kılan varlıklardır.

İnsan kişiliği zedelendikten sonra, bütün dünya onun olsa ele geçirse, neye yarar?

Azıcık mutluluk... Herkes için iyi olur. Ama hiç kimse azıcık mutluluk istemez. Ve mutluluk fazla büyük oldu mu, değeri azalır.

Dünya dolusu (altın) bir Lailaheillallah alamıyor, dünyada bedava.

İnsan yaşamak ister çünkü dünya yaşamaktadır.

Keşke dünya şu ankinden daha kolay yaşanabilir bir yer olsaydı.

Bir gönüllü iki kişiye bedeldir.

Karanlık ve derin bir mahzende yüzyıllardır bekleyen kaliteli ve değerli bir şarap sanıyoruz kendimizi. Ama ne yazık ki, şişenin içinde bir damla bile şarap yok. Ama biz hâlâ çok değerli bir şarap olduğumuzu düşünüyoruz. Oysa yalnızca boş bir şişeden ibaretiz. Dışarıdan bakınca dolu görünen, ambalajı güzel, ama boş bir şişe. Bir gün şişe açıldığında ise, ne yazık ki yaşam serüvenimiz de sona ermiş oluyor.

İnsanların daha çok güldüğü, daha çok müzik dinlediği, daha çok aşık olduğu bir dünya istiyorum.

Bu dünyayı bir hava kabarcığı bir serap gibi düşün. Dünyayı böyle gören kişiyi ölüm görmez.

Dünyada biraz huzur her şeye bedel.

Ahireti isteyene dünyada zühd gerekir; Allah’ı isteyene ise ahirette zühd gerekir.

Tüm dünya için sadece bir kişi olabilirsin, fakat bazıları için sen bir dünyasın.

Türkiye'nin büyük zenginleri bugünkü Türkiye'yi fazla aydınlık buluyor. Daha karanlık bir Türkiye istiyorlar.(2007)

Dünya, yirminci yüzyılın orta çağını yaşıyor.(1985)

Yaşamak ise ancak serüven olduğu zaman yaşamaya değerdir.