Gençler, hem gezmeyi hem de okumayı ihmal etmeyin. Bilmek için ikisi de lazım. Sorguladığınız ya da merak ettiğiniz her şey hakkında kitap okuyun. Sadece ders kitaplarıyla gerçekleri öğrenemezsiniz.

Allah senin kapından aşk sarayına bir insan alacaksa, o insana sen nasıl ben seni sevmiyorum dersin?

Bana yaşadığın şehrin kapılarını aç... Sana diyeceklerim söylemekle bitmez. Yıllardır yaşamamdan çaldığım zamanlar Adına düğümlendi. Bana yaşadığın şehrin kapılarını aç... Başka şehirleri özleyelim orada seninle. Bu evler, bu sokaklar, bu meydanlar İkimize yetmez.

Müslüman ülkelerini gezdim harabeler gördüm.

Müslüman olmayanların ülkelerini gezdim imar olunmuş gördüm,

Seni sevmek bir şehri yangından kurtarmaktır.

Yolculuklarda tuhaf oluyorum
Bu şehirden her gidişimde
Sanki şehri ben uğurluyorum
Sen benden gideli çok oldu ama..
Ben her gidişimde hala sana el sallıyorum...
Bir tek senin görebileceğin bir yerden; Sana gülümsüyorum.
Onların duydukları kahkahalarım değil.

Çok İstanbul'umdur ben; ne trafiğim biter, ne yağmurum. Mesela uyumam.
Birileri vardır mutlaka nöbetimi tutan. Bir tek sensin boğazıma takılan..

Mannheim'ı sevdiğim gibi Mannheim de beni seviyor.

Kitap peşinde koşarken o kadar çok şehir bana kendini açtı ki!

İzmir bir prensestir.

Sanki bu şehrin başına bir felaket gelmişti. Sanki herkes apar topar göçmeye hazırlanmış, o telaş içinde, başkalarının gözünde hiçbir değer taşımayan, yalnızca kendi geçmişini diri tutan ufak tefeğini alelacele elden çıkarmıştı.

İstanbul bugün yorgun, Üzgün ve yaşlanmış, biraz kilo almış, Ağlamış yine, rimelleri akıyor.

Oysaki özgürlüğü seçmek, Başka vücutlar sevmek, Bir şehri tam kalbinden, Beyninden vurup gitmek var aklımda.

Şehirde erkek büyümez.

Bilmiyorum nedense şehirlerde işçiler azaldı kediler çoğaldı.

Şeytanın kentini darmadağan etmeye andiçmişim.

Evladı askerde olan, polis anneleri… Bunların hepsi bizim de evlatlarımız. Anneler babalar bilmelidir. Bu evlatları vatan savunması için ölüme göndermiyorlar, saray savunması için gönderiyorlar. Vatanımız ortak vatansa, hep beraber el ele savunalım. Bunu 1071’de de yaptık, şimdi yine yapalım. Ama kimse şimdi bir partinin çıkarı, hele hele bir kişinin çıkarı için savaşmamızı istemesin. Sizler de ana babasınız, onları bir sarayın çıkarına kurban etmeyelim. Ortada bir vatan sorunu yok, ortada bir sarayın savunulması sorunu var.

Kimseler âşık değil mi bu şehirde? Kimseler, bir meydanın kanepesinde kimseyi beklemeyecek mi, yüzünü bir dakika görmek için kimsenin?

Her insandan korkuyorum. Kimdir bu sokakları dolduran adamlar? Bu koca şehir, ne kadar birbirine yabancı insanlarla dolu.