Bir adaletsizliğe maruz kalan bir kişi olduğu sürece; bir kişi gereksiz bir üzüntüye katlanmak zorunda kaldığı sürece; bir kişi haksız bir acıya maruz kaldığı sürece, bir tanrıya ibadet moral bozucu bir aşağılamadır.

Bizim çektiklerimiz başka bir yerde yaşandı mı? Buraya gelene kadar sizler de kontrol noktalarında eziyet çektiniz. Siz de yaşadınız. Bu kontrol noktalarının kadınlarımızın doğum için hastaneye ulaşmasını engellediğini, bu yüzden bazı kadınlarımızın çocuklarını kontrol noktalarında dünyaya getirmek zorunda kaldığını biliyor musunuz? Burada benim yanı başımdaki kontrol noktasında iki kadın doğum yaparken hayatını kaybetti. Üç kadının çocuğu da öldü. Dünyanın hangi köşesinde bunlar oluyor?

Ben Tanrı ile karşılaşmaya hazırım. Ancak Tanrı, benimle karşılaştığında katlanacağı acıya hazır mı onu bilemiyorum.

Sinekler neyse yaramaz oğlanlara, biz de oyuz tanrılara. Öldürüyorlar bizi zevkleri için.

Tanrı’nın amaçlarına ulaşmak için gerçekten bunca acıya ve ıstıraba ihtiyacı var mıdır?

Eşkıyalar bile ağlar ama Tanrı umursuyor mu?

Halkın acıları, iniltileri arasında keyif sürmek krallık değil zindan bekçiliği demektir.

Niye çoğu kez, bazılarının zevki, başkalarının gözyaşlarıyla son bulur?

Şu dünyayı Tanrı yarattıysa, onun yerinde olmak istemem doğrusu. Çünkü, dünyanın sefaleti yüreğimi parçalar. Yaratıcı bir ruh düşünülürse, yarattığı şeyi göstererek ona şöyle bağırmak hakkımızdır: "Bunca mutsuzluğu ve bu üzüntüyü ortaya çıkarmak uğruna, hiçliğin sessizliğini ve kıpırdamazlığını bozmaya nasıl kalkıştın?"

Yıllarca haksızlıklara ve acılara maruz kalan masum kimselerin katılaşan benlikleri birer intikam savaşçısı olmazlar.

Her gün yoğun bir kalple uyanıyorum. Uyurken elli milyon hayvan öldürüldü. Duş yaparken bir iki milyon daha kölelik doğdu. Ben giyerken bir milyon, kahvaltıda iki milyon. Bu kelimeleri yazarken 500.000 dehşet ölüyor, hatlarını ölmek için bekliyorlar. Milyonlarca kesim mezbahalara daha fazla dayanıyor. Masum yaratıklar, ölümden korkan, boğazlarını kesmek için beklemek. Her saat altı milyon ölür. günde 24 saat. Her gün.

Çağlar boyunca, güçlü zayıfı ezdi; kurnaz ve kalpsiz, aptal ve masum olanları tuzağa düşürdü ve köleleştirdi, ve insanlık tarihinde, hiçbir yerde, hiçbir tanrı ezilenlerin yardımına koşmadı.

Pir Sultan Abdal’ım ey Hızır Paşa
Gör ki neler gelir sağ olan başa
Hasret koydu bizi kavim kardaşa
Kâtip ahvalimi Şah'a böyle yaz.

Suçlu yalana ihtiyaç olan yerde, masum gerçek ayakta kalamaz.

Tanrı kavramının kaynağı, insanın duyduğu acıda, korkuda ve tedirginliktedir.

Ne mümkün zulm ile bidad ile imha-i hürriyet.

Kimsesizin toprağına sahip çıkmak yeter artık... Garibin tek göz evini zorla yıkmam yeter artık... Elin batmış al kanlara, Yeter kıydığın canlara.

Günün birinde her şeyin yoluna girecek olması, o zamana kadar gerçekleşmiş olan onca kötü şeyi kabullenmemizi sağlayamaz.

Neden ben?" diye sordum Tanrıya. Bir şey söylemedi.

Hükümetin zulmüne karşı tek güvencenin, adaletsizliğin uygulanmasına karşı zorla direnmekte olduğu açıktır; çünkü haksızlığa karşı zorla direnilmedikçe adaletsizlik kesinlikle uygulanacaktır.