Mantığı kullanmayı reddeden biriyle tartışmaya girmek; bir ölüye ilaç tedavisi uygulamaya benzer.

Bir rakibin gerekçelerine itiraz etmeden önce, meşru bir şekilde itiraz edilebilecek olsalar bile, argümanlarına cevap verin.

Ne ironi ne de alaycılık argüman değildir.

Zayıf argümanlar önce benim yoluma hücum eder ve bunlar en önemsizleri olsa da onları yok etmek kolay değildir.

Her münakaşanın temelinde birisinin cahilliği yatar.

Yanlış bir argümanın ilacı, daha iyi bir argümandır. Fikirlerin bastırılması değil.

Ne kadar az bilirseniz, onu o kadar şiddetle savunursunuz.

Manzarayı bilir misin hiç görmediğin yerlerdeki? Bilmeden konuşmak aptallık değil de ne ki peki?

Âlimler olmasaydı biz şu anda kördük.

Bilgisizliğin yarattığı sonuçlar yüzünden acı çekiyoruz.

Nerede olursak olalım ilim ana yurdumuzdur, bilgisizlik yabancı bir yer.

Cehâlet sorunu çözmeye, aklı ikna etmeye değil karıştırmaya, duyguları tatmin etmeye yarar.

Övgü ve sövgü, yazı-tura gibi aynı cehaletin iki farklı görünüşüdür.

En büyük kitle imha silahı nükleer bir bomba değil, cahil bırakılan bir halktır.

Ne yazık ki akıl , aptallık kadar bulaşıcı değil.

Doğrudur; kitap okumak karın doyurmuyor. Ancak karnı tok, beyni boş adamlardan çektiğimiz kadar hiç kimseden çekmedik!

Sizi bilmem; ama ben dünyada en çok cehaletten korkarım. Çünkü cehalet kendi bildiğinin dışında bir bilgi ve düzey olduğunu fark etmeyen bir kör karanlıktır. Zehirli tutkular ve fanatik öfkeler üretir. En kötü yanı da, cahilin, cahil olduğunu bilmemesidir.

Bilebileceğimiz bir şey varsa o da hiçbir şey bilmediğimizdir ve az bilgi tehlikeli bir şeydir.

Cehaleti bilmek, bilgi için büyük bir adımdır.

Cehalet Tanrı'nın laneti olduğuna göre, bilgi göklere uçabileceğimiz kanatlardır.