Kendi düzeltmelerini içinde patlayacak gibi tohumlarla barındıran hata meyvesini her zaman yeğlerim ben.Tahmin yürütmek, özellikle geleceğe yönelikse, zordur.

Bir hipotez ise kimsenin inanmak istemediği yeni bir öneridir.

Yanlış hipotezler ve teoriler bile keşiflere yol açmada işe yarar. Bu söz tüm bilimlerde geçerlidir.

Bilimin asıl amacı yeni kanıtlar bulmak değil, bunlarla ilgili yeni düşünce biçimleri keşfetmektir.

İnsanın bir yenilik ya da buluş yapabilmesi için,karşı çıkacak kadar iyi bildiği bir geleneğe sahip olması lazımdır. İster sanatta olsun, ister bilimde, yenilik boşlukta yaratılamaz, eski geleneklere karşı çıkılarak yapılır.

Görünüşe göre bilim insanları da, aynı böceklerin çiçeklere ilgi duymaları gibi, güzel teorileri çekici bulurlar; ancak bu mantıksal çıkarımlar yaparak değil, onların kokusunu alarak olur.

Zaten var olan yollar üzerinden gelecek olan mükemmel bir teoriye inanmıyorum. Bizim yeni bir şeye ihtiyacımız var. Bunun ne olabileceğini tahmin edemeyiz ya da ne zaman bulacağımızı çünkü eğer bilseydik, çoktan bulmuştuk da! Bu 20 yıl içerisinde gelmeliydi, ancak belki de hiç bulamayacağız.

Süpersicim kuramı o kadar iddialıdır ki, ya topyekûn doğru olabilir ya da topyekûn yanlış. Tek sorun, matematiğinin gelecek nesillerde de sırrına eremeyeceğimiz kadar yeni ve zor olmasıdır.

Bilim tarihinden öğrendiğimize göre, sayısız hata nedeniyle, koskoca devirler dahi hastalanabilmişlerdir.

İdrak teorisine başlarken bu konu belirsizlik içinde kalır.

Şüphe ve belirsizlik içinde, bilgiden yoksun olarak yaşayabilirim. Bence bu şekilde yaşamak, yanlış olabilecek cevaplarla yaşamaktan daha ilginçtir.

Matematiğin hiçbir dalı yoktur ki, ne kadar soyut olursa olsun, bir gün gerçek dünyada uygulama alanı bulmasın.

Kuantum kuramı ile şok olmamış bir kişi onu henüz anlamamıştır.

Uygulamalı bilim olarak adlandırılabilecek bir bilim kategorisi mevcut değildir. Bilimler ve bilimin uygulamaları vardır ve bunlar, onu taşıyan ağacın meyvesi gibi birbirine bağlıdır.

Teorilerimizin hepsini en sonunda gerçekler test edecek ve nihayetinde haklarında değerlendirilmeleri için başvurabileceğimiz yalnızca tarafsız bir jüri olabilir.

Bir sürü Marksizm var. Tabii ki bunlardan bazıları oldukça yanlış. (...) Bir sürü Marksizmler var. Şimdi, Bir sürü Newtonculuklar da var. Yani, Newtonların, Einsteinların, Bohrların, Heisenberglerin her dediği doğru değil ki. Ama bazı söyledikleri doğru. Hâlâ kullanıyoruz. Marks'ın da bazı söyledikleri doğru ve o yüzden Harvard'ta ekonomi okursanız Marks okuturlar size. Yani Kapitali okuturlar; çünkü ekonomi politiğe katkıları gerçekten bilimsel katkılar. Çok değerli katkılar. Yani Marks'ı bir kenera bir çırpıda kesip atmak, -yani o bilimsel değil diye bir kenara atmak- doğru değil.

Aslında bilimde teori kanunlardan (gerçeklerden) daha yüksek bir idrak düzeyindedir. Çünkü teoriler gerçeklere açıklama getirirler, onları birleştirirler. Georgia Üniversitesi'nde atom fiziği dersi okursanız atom teorisi dersi alacaksınız. Profesör o dersin ismini gelecekte "atom gerçeği" olarak değiştirmeyecek. Çünkü atom teorisinin manası bu değil. Atom teorisi maddenin tabiatına dair on binlerce gerçeği açıklayan bir açıklamalar sistemi ve evrim teorisi de bunun gibidir.

Yeni bir gerçeğe eski bir hatadan daha fazla hiçbir şey zarar veremez.

Çoğu zaman şüphe içinde bırakılmak, gerçeği işitmekten daha zalimdir.

Bazen bariz bir hatanın aşırı mütevazı gerçeklere dikkat çekmesi iyidir.