Biz böcekler, otlar, kuşlar ve çiçeklerle konuşarak büyü
dük. Yıldızlar altında yattık. Toprak döşeğimizdi, bahar yağmurları yalnızlığımız, çiçekler sevdamız. Bu yüzden fark etmeyi öğrendik. Yine bu yüzden yüreğimiz hep zengin ve genç kaldı.

Duyguları ucundan tutan teknoloji insanlarının, bu hayatın her zerresine yayılmış kuru görüntüler ve baştan savmalık içinde aşk yaşamaları mümkün değil. O nedenle bazı özel kişilikler dışında gençlerin ‘aşk’ diye yaşadıkları bir şuursuzluk hali.

Yaşamın, teknolojinin, bilimin vesaire belirlediği düzen ve akış yerine; doğanın ve kendi belirlediğin akışı ve düzeni belirle. O zaman yaşamdan zevk alacaksın, dene de gör.

Biyolüminesans, yani tabiatta ışık veren canlılar var, enerjilerinin % 95'ini buna ayırıyorlar, biz ampullere % 5 ayırıyoruz, demek gelişiyoruz!

Yıllar birer birer eskiyerek değiştiler. Oysa bir zamanlar çocuk gibi mahsun ve gençtiler.

Teknoloji yokken her şey daha samimiydi. Daha masum, daha saf, temizdi her şey. Sözünde durulan bir yaşam şekli vardı. İnsan yararlı birşeyi kendine yararlı olsun diye kullanamıyor. Mutlaka deformasyona uğruyor.

Ben en ziyade ağustos böcekleriyle kurbağalara acıyorum. Biçareler ihtimal gramofonu kendilerine rekabet için bu diyara gelmiş bir acayip hayvan sanıyor, onun yırtıcı sesine ne yapsalar mukabele edemeyeceklerini anlayarak ümitsizliğe düşüyorlardır...

Bizim ihtiyacımız olan kuşak Z kuşağı, Y kuşağı değil, "Teknofest" kuşağıdır.

Teknoloji bağımlılığı bizi gerçek olmayan bir dünyaya hapseder.

Doğa ve doğal insanlık durumu muazzam ıstırap yaratır. Bunun üstesinden gelmek için imkanlarımız var ve konuşlandırmalıyız.

Yürüyen ve şifalı otlar alan adam, otoyolda yüz altmış koşan ve antibiyotik alan adam değildir; ama her ikisi de her şeyi kendi başlarına yapamazlar ve doğal ve kültürel çevrelerinin onlara ne sağladığına bağlıdır.

Özellikle genç kuşakların doğaya, dünyaya yeni bir duyarlılığı var. Bunu Türkiye’de de Gezi örneğinde gördük. Kalıplarına saplanmış, hırsla kavrulmuş iktidarların anlamaktan aciz olduğu da bu.

Gençleri internet erişiminden mahrum bırakamayız.

Ben çocukken ezan ne güzeldi. Her sabah müezzinin o güzel sesiyle uyanırdım, dinlerdim. O güzellikler elektronik aletlerle kayboldu.

Yeni nesle kitap okutturamıyoruz. Onun için kısa, 2 dakikalık videolar hazırlıyoruz ama o bile fazla geliyor. Ortalamalarına baktığımızda 25-30 saniye izlendiğini görüyoruz. İşimiz biraz zor. 2 bin 100 kitap yayınladık, gençlerimize bunları okutmak için yeni yöntemler bulmak zorundayız.

Kamera ve malzemeler çok kısıtlıydı. Uzun bir filmi zaman zaman tek kamerayla çekiyorduk. Tek kamera ile bütün planları çekiyorduk. Şimdi her şey çok iyi. Elektronik ortamlarda kayıtlar yapılıyor. Çekim bile direkt bilgisayara aktarılıyor. Bizde nerede bu şans... Film negatifle çekiliyor, negatif filme gönderiliyor. Montajı yapılıyor sonra pozitife basılıyor. 3-4 ay böyle geçiyordu. Şimdi anında film hazırlanıyor. Yeşilçam'ın imkanları kısıtlıydı.

— Ben hep 16 yaşındayım.

Ortaçağ'da insan, doğayı etkileyemediği ve kontrol edemediği için kendine güvenden yoksundu. Bitkisel bir yaratıktı. Tekelsi düzende ise insan, toplumu etkileyemediği ve kontrol edemediği için kendisine güven duyamıyor. İnsanı insan yapan nehrin akışını değiştirmektir; bunun için çaba ve ortak çaba gerekiyor. Ortak çaba başarıya ulaştığı ölçüde insan yükseliyor.

Her eylem bir bilgi akışı ya da radyasyondur. Mutlak cevabı vardır. Dağ çiçekleri bile habercidir. Titreşerek haber verirler, bu, bir haberdir.

Gençler, hem gezmeyi hem de okumayı ihmal etmeyin. Bilmek için ikisi de lazım. Sorguladığınız ya da merak ettiğiniz her şey hakkında kitap okuyun. Sadece ders kitaplarıyla gerçekleri öğrenemezsiniz.