Bazı şeyleri sana yazdığımı düşünüyorsan, yanılıyorsun. Hepsini sana yazıyorum…

Doğruluğunuzu insanların gözü önünde gösteriş amacıyla sergilemekten kaçının. Yoksa göklerdeki Babanız’dan ödül alamazsınız. Bu nedenle, birisine sadaka verirken bunu borazan çaldırarak ilan etmeyin. İkiyüzlüler, insanların övgüsünü kazanmak için havralarda ve sokaklarda böyle yaparlar. Size doğrusunu söyleyeyim, onlar ödüllerini almışlardır. Siz sadaka verirken, sol eliniz sağ elinizin ne yaptığını bilmesin. Öyle ki, verdiğiniz sadaka gizli kalsın. Gizlice yapılanı gören Babanız sizi ödüllendirecektir.

Evet, zaten aşk da... Doğal olmayan bir duygudur.

Duyguları ucundan tutan teknoloji insanlarının, bu hayatın her zerresine yayılmış kuru görüntüler ve baştan savmalık içinde aşk yaşamaları mümkün değil. O nedenle bazı özel kişilikler dışında gençlerin ‘aşk’ diye yaşadıkları bir şuursuzluk hali.

Aşktan utananlar

Fârığ olmam eylesen yüzbin cefâ sevdim seni /
Böyle yazmış alnıma kilk-î kazâ sevdim seni /
Ben bu sözden dönmezem devreyledikçe nüh felek /
Şâhid olsun aşkıma arz u semâ sevdim seni.

Aşkla yapılan her şey, insanı zenginleştiriyor. Gerisi fasa fiso zaten. Bir şeyi yaparken, yaratırken, kollarken için titriyorsa, aşkla yapıyorsan tamamdır. Arabanı bile aşkla yıkayacaksın. O zaman yaşadığını hissediyorsun. İkili ilişkilerde de açık olacaksın ve korkmadan, çekinmeden yaşayacaksın. Aklı fazla işe karıştırmadan...

Bir erkek seni mahvetmeye yemin ettiyse; merak etme, içer ve kendine eder; ama bir kadın yemin ettiyse kesinlikle mahveder.

Bir kadın, erkeğin gölgesinde yaşamayacak kadar akıllı; ama o gölgede dinlenmeyi bilecek kadar duygulu olmalı.

Kadınsız bir erkek horozsuz bir tabanca gibidir; erkeği ateşleyen kadındır.

Kadın, erkeği kılıçsız zapt eder ve ipsiz bağlar.

İlla yanyana olalım demiyorum ki sana, can cana olsakta yeter mesela.

Nefret, başarısızlığa uğramış sevgidir.

Aşk, insanın sahip olmadığı bir şeyin eksikliğini hissetmesi ve onu arzulamasıdır...

İnsan sevince aptallaşır.

Erkek sevdiği zaman arzu yoktur; arzuladığı zaman ise, aşk yoktur.

Benimle yaşamamış erkek aşkı bilemez.

Yazarda gözyaşı yoksa, okuyucuda da gözyaşı olmaz. Yazarda sürpriz yoksa, okuyucuda da sürpriz olmayacaktır.

Sevmek denen şeyin rolü bu kadar insanı yakıp titretecek bir şey olursa kendisi kim bilir neydi?

Belki de erkekler ve kadınlar birbirlerini adına aşk dediğimiz gülünçlükle değil sadelikle ve samimiyetle sevmek için doğmuşlardı.