Allahım! Bir bekleyiş içinde olanlara beklediklerini nasip et.

Gelir gibi yapıp köşeden 'U' dönüşü yapıyor mutluluk. Bir türlü mutlu olamadık bizde, ama hala U/mutluyuz.

Bütün ümit yarın sabahta.

Eğer hepimiz yardımlaşır ve beraber çalışırsak o ışık yarının umuduyla büyüyecek ve özgürce parlayacak…”

Rüyam gerçekleşebilir ve gerçekleşecek, Eğer hepimiz geleceğe bakıp oradaki parlayan ışığı görebilirsek.

Biliyorum, daha gerçekleşmedi düşlerim, şarkılarım söylenmedi, ama Senin çalgının tellerinde geziniyor hepsi, bütün bütüne yokolmadılar.

Bahara inanmışız yakın demektir

Açıklamak, değiştirmek için dünyayı, birlik, umut, kavga gerek insanlara.

Bir gün hepimizin gülerek ve konuşarak, severek ve anlayarak, geçmişe değil geleceğe bakarak, hep birlikte gerçek bir aile olabileceğimize yönelik hayalimden asla vaz geçmeyeceğim.

Hıdırellez ya; adını yazıp bahçeye gömsem, sabah kahvaltıda seni görsem...

Yanlışlıklar denizine gömüldüğü halde, umutla bekleyebilen insan ne talihlidir.

Kırk kapıdan, kapınıza kadar geldim.

Der misin ki bir gün; İnşallah çok bekletmedim seni.

Bitmeli bu bekleyiş, bu suskunluk bitmeli, Bitmeli bu karanlığın ıslıkları artık.

Koyunlarım sesimi işitir. Ben onları tanırım, onlar da beni izler. Onlara sonsuz yaşam veririm; asla mahvolmayacaklar. Onları hiç kimse elimden kapamaz. Onları bana veren Babam her şeyden üstündür. Onları Baba’nın elinden kapmaya kimsenin gücü yetmez. Ben ve Baba biriz.

Geçmiş zaman karanlık, yarınlar beyaz.

Yalanlara radar olsan neye yarar? Zararın dönüşü kârın el mi sallar? Batan güneş yine doğar.

Bir işaret et, bir çizikten yol bulurum. Bir çizikten değil miydi onca köprü kurduğun?

İnsan umudu taşıdı, kimisi kırdı umudu. Lâkin kiminin sahip olduğu tek şey oydu, hepsi buydu.

Yarın bir kapıdır ve sen uykudan o kapıdan geçmek için uyanırsın.