Bir adamın mutlak inancı başka bir adamın masalıdır.

İyimser, sonsuz olasılıklar yarımadasında yaşar; kötümser, sürekli kararsızlık adasında mahsur kalır.

Kötülük onu yalnızca öyle yorumlayanın gözünde kötüdür.

Samilerin görüş perdesinde ara tonlar yoktu. Onlar, dünyayı her zaman dış hatlarıyla gören, temel renklerin daha doğrusu siyah ile beyazın egemen olduğu bir halktı. Kuşkuyu —bizim modern dikenli tacımızı— hor gören dogmatik bir halktı. Bizim metafizik zorluklarımızı, içe bakışla ilgili sorgulamamızı anlamazlardı. Bizim daha ince nüanslar hakkında tereddüt eden heyetimize aldırmaksızın sadece doğruyu ve yalanı, inanç ile inançsızlığı biliyorlardı.

Herşey biz ona nasıl bakarsak bize öyle görünür.

Aklı başında hiçbir insan bir başkasının gerçeğine kendisininkinden fazla inanmaz.

Her sorunun iki tarafı vardır.

Bir insanın dini, başka bir insana göre külttür.

Şu andaki biçimi bakımından bu dünya mümkün olan tek dünya değildir.

İlerleme, gerekli olanın mümkün olduğu inancıyla başlar.

Kadere kısmete inanmam, teknik adamı olduğumdan olasılık formülleriyle davranmaya alışığım.

İnançlarımızın çoğu yanlıştır. Ya da tüm inançlar yanlıştır, sadece bazıları diğerlerinden daha az yanlıştır.

Ne derler bilirsin, Abby- güzellik bakanın gözlerindedir.

Eğer insanlara inanıyorsanız bir şekilde uzaylılara da inanmalısınız.

İnsanlar bazen, bir şeyin tümüyle doğru olduğunu sanırlar.

Bir insanın hazinesini ve bilgeliğini oluşturan şeyin, bir başkasının kulağına her zaman aptalca gelmesine de hiç diyeceğim yok.

Her şey bir şeye nasıl baktığınıza bağlı.

Farklı bir şeyin olabileceğine inanmalısınız. Yapabileceğim diyenler ve yapamayacağım diyenler, ikisi de genellikle haklıdırlar.

Her şey nereden baktığınıza bağlıdır.

Sen ona inanç dersin, biz korku deriz.