Ben güçlü bir kişiyim. Bir boşanma ve ailemden ayrılık yaşadım. Bunun beni çökertmesine asla izin vermedim. Bir alkolik olmadım. Hiç sigara içmedim.

Geleneksel hayvanat bahçeleri, on dokuzuncu yüzyılın sömürgeci emperyalizminin ürünüdür.

Pısırıkların güçlü tarafı insanların gözünden kaçarak hayatta kalmalarıdır.

Kötü şey kendine iyi bakar.

Kim yumurtasına sahip çıkarsa o en gelişmiş olandır; balık suda, sürüngen kumda, timsah ağzında, kuş yuvasında, kanguru torbasında, insan karnında saklar onu.

Birçok kudretli şeyler vardır, fakat hiçbiri insan kadar kudretli değildir.

Susuz birer hiçiz, diye düşündü yolcu. Bir imparator bile sudan mahrum kalınca toza dönüşür. Gerçek hükümran sudur, bizler de onun köleleri.

Hak, kendi başına güçsüzdür. Tabiatta hüküm süren şey ise güçtür.

Bu dağların bir rakibi varsa rüzgârdır. Rüzgar burda tek başına bir hükümdardır.

İntikamın faydalı bir tarafı vardır. Yaptığı kötülüğün yanına kalmadığını gören kimse (hiç olmazsa acısını unutuncaya kadar) sizi rahat bırakır. Bu da doğru. Fakat unutmamalı ki bu neticeye varmak için daha yumuşak yollar da vardır. Meselâ yalvarmak. Benim o zaman bana sataşan çocuklara yaptığım gibi: "İki gözüm kardeşim. Bilirim sen benim başımı yarabilirsin. Hiç ben, seninle başa çıkabilir miyim? Başım yanlırsa yazık değil mi bana... Vesaire..." Hele bunu söylerken biraz da boynunu bükmesini, sesini titreyerek sızıldanmasını bilirsen hiç mesele yoktur. Meslek icabı olarak gayet iyi bilirim: Oldukça dişe dokunur bir maddî menfaate dayanmayan meselelerde rica ve niyaz en kuvvetli bir silâhtır. Yalvarmasını, amma usul ve âdabına göre yalvarmasını bilen insan için açılmayacak kapı, erilmeyecek mertebe yoktur. Nitekim ben, daha o yaşta gayet ustalıkla kullanmağa başladığım bu silâh sayesinde kendimi yalnız sokak çocuklarının şerrinden korumakla kalmıyor, onları burnu halkalı Arap köleler gibi tepe tepe kullanıyordum.

Yeryüzünün güzelliğini seyre dalanlar,yaşam sürdükçe tükenmeyecek güç pınarları bulurlar.

Sevgi her şeyin efendisi ve hepsinde aynı.

İşte burdayız, donduran Kuzey soğuklarına karşı, Ya koyun sürüsüne kurt ya da kıyılarına coşkun ırmaklar gibi. Hic tantum Boreae curamus frigora, Quantum aut numerum lupus aut torrentia flumina ripas.

Her zaman ilk hasım, ilk düşman doğadır. Önce doğayı halledeceksiniz. Doğayla kimse başedemez. Doğa, canlılar adına hükmünü yürütür, son hükmüde ölümdür. Onu icra eder ve bitirir. Doğayla savaşılmaz. Doğayı kendi tarafınıza çekmek istiyorsanız, ona boyun eğeceksiniz.

Hangi düzende, hangi dizgede yaşarsan yaşa, hiçbir zaman kurtulamayacağın bir yasa var: Herzaman en güçlü olan, en kıyıcı olan, en az cömert olan kazanır!

Çocuklar doğayla temasa geçtiklerinde güçlerini ortaya çıkarırlar.

İnsanlar size karşı suç işledikleri ve kötülük yaptıkları zaman, sizin onlara vereceğiniz yanıt, onların size yaptığından bin beter olabilir ve olmalıdır.

Yardım için hükümetten yüz çeviririz, çünkü yasallaştırılmış gücün insanın kişisel özgürlüğünü istila ettiğini, doğal unsurları ele geçirdiğini ve insan ile doğa yasaları arasına müdahale ettiğini biliyoruz.

Üreme faaliyeti ve bununla bağlantılı olan her şey o kadar iğrençtir ki insanlar hoş yüzler ve duygusal eğilimler de olmasa kısa sürede yok olacaktır.

Kasırgada gezinir ve fırtınayı yönetir.