Sosyoloji

İnsanları iki gruba ayırırız: Zaman harcamaya değer fikirleri olan insanlar ve olmayanlar.

Evet, bu doğru. İnsanlar birbirine benzemez.

Neredeyse bütün ülkeler, iki veya daha fazla etnik, ırksal ve dinsel grup barındırması bakımından heterojendir.

Seferberlik halindeki toplumlar en güçlü toplumlardır.

İslamcıların hatırı sayılır bir bölümü, Allah'ın indirdiğiyle hükmetmeyenler ilkesinden hareketle laikliğe karşı. Ancak, bu, onların TC devletinin bazı uygulamalarının laikliğe aykırı olduğundan şikayetçi olmalarına engel teşkil etmiyor.

Herhangi bir ülkede hatalı gelenekler hüküm sürerken, o, toplumu onların hatasına ikna edene kadar, herhangi bir bireyin onlara karşı suç işlemesi insan doğasına dair bir cehaletin kanıtı olacaktır.

Kuvvetli gelenekleri olmayan dinlerin ayakta kalma şansları düşüktür.

Şizofreni diye bir durum yoktur fakat etiket toplum bir gerçekliktir ve toplumsal gerçek politik bir olaydır.

Oyun oynuyorlar, oynamıyor gibi oynuyorlar, oyunlarını oynamam gerek yoksa aralarına almazlar beni oyunu oynamalıyım, oyun oynandığını fark etmeden.

Eğer rastgele seçilmiş Afrika kökenli Amerikalilara niçin hristiyan olduklarını sorarsak çoğunluğu sadece ataları hristiyanlar tarafindan kölelestirildiği için hristiyan olduğunu ifade edecektir.

Sıra dini incelemeye geldiğinde sosyolojinin vereceği yanıtlar çevresel dinamiklerle ilgilidir.

Toplumda güven sağlanması dini inançların azalmasına neden oluyor.

Türkler'in çoğu modernleşmenin sürmesini, hayat kalitesinin yükselmesini, eğitim almak ve çalışmak suretiyle kendi kendilerini geliştirme fırsatına sahip olmayı istemektedir.

İnançlar sembolleri yaratır ve semboller inancın yerine gecmeye baslar. Çoğu zaman inançlar uğruna değil, semboller uğruna savaşılır.

1960’lardan sonra, dini tekrar gündeme getiren, ‘desekülarizasyon’ veya dine dönüş temasının işlendiği bir sosyoloji yazınının geliştiğini söyleyebiliriz. Ancak, dinsel canlanma düşüncesine asıl ivme kazandıran, dünya görüşleri ve yaşam biçimlerini estetik seçim konusu olmaya indirgeyen olgu, postmodern düşüncenin gelişmesi oldu.

İşin özü şu ki, bazı insanlar canlıları yaralamaktan ya da öldürmekten hoşlanırlar. Ve yapmayanların çoğu, yapanlara kayıtsız kalıyor.

Hiçbir şey, vicdanını harekete geçiren bir bireyden daha güçlü olamaz, böylece ortak vicdanı hayata geçirmeye yardımcı olur.

Yeterince insan her şeyin tehlikede olduğunu anladığında her şey mümkündür.

En maliyetli hastalık can sıkıntısı hem birey hem de toplum için maliyetlidir.

Eğitimli kesim arasında şiddetin artmasının sebebi ego kabarmasıdır.

Tüm fanatik inanışların anahtarı yalnızca kendi kendilerini doğrulamalarıdır… (bazı inanışların) fanatik olmaları yanlış olduklarından değil yanlış olduklarının kendisine gösterilmesini olanaksız kılacak biçimde kendilerini ifade ediyor olmalarındandır.

Bir toplumun gelişkinlik ölçüsü, o toplumun kişiye ya da davranışa yapıştırdığı 'suçluluk' ve 'utanç' etiketlerinin çokluğuyla ters orantılıdır.

İlerleme ve rasyonelleşmenin nesnel gelişimi, hiçbir yerde köylülerin bilincinde olduğu kadar büyük bir kaybetme korkusuyla karşı karşıya gelmemiştir.

Krizdeki bir aile, insanı kör bir itaate sürükleyen davranışlara neden olur.