Bilim Felsefesi

Evrim teorisinin gerçeklerle yeterince desteklenmediğini düşüncesizce savunanlar, kendi teorilerinin hiçbir gerçekle desteklenmediğini unutmuş görünüyorlar.

Sadece deha bilimle evlendiğinde en yüksek sonuçlar elde edilebilir.

Bilim, insan uğraşlarının bütün türleri için en mükemmel rehberdir.

Evrenin büyüklüğü ne kadar? Sonsuz. Ama daha kanıtlanmadı.

Bilim organize bilgidir.

Mantıkla kanıtlarız ama sezgiyle keşfederiz. Nasıl eleştirileceğini bilmek iyidir, nasıl oluşturulacağını bilmek daha iyidir.

Bilim hesaplamaya ve öngörüye başvurur.

Bilim ve gelecek, bu bir çelişkidir.

Biliyoruz ki Öklid-dışı geometri, küçük boyutlarda, Öklidci geometriden hesaba katılır bir ölçüde farklı değildir. Bu nedenle, Öklidci olmayan bu geometrinin bütün evren için geçerli olmadığını kabul edersek, astronomik aletlerin büyüklüğü alanında, fark edilir bir hata yapmadan Öklid ilkelerine dayanarak hesap yapmaya devam edebiliriz. İşte bunun için, küçük boyutlarda Öklid geometrisini temel olarak kabul edip büyük boyutlarda Öklidci olmayan bir geometrinin geçerli olduğu sonucunu, çelişkiye düşmeden çıkarabiliriz.

Klasik fiziğin ideali olan, alemi bir saatin çarkları gibi gösteren tablo, kuantum ve olasılık yasaları fiziğinde artık müdafaa edilemez; bunun yerine, geleceğin belirsiz oluşunu dikkate alan başka bir tablo konulmalıdır.

Olguların toplanması, araştırmanın başlangıç noktasıdır ama sonucunu işaret etmez. Sadece bir açıklama yıldırım gibi geldiğinde ve ayrı fikirleri düşüncenin ateşinde erittiğinde, anlama dediğimiz ve arama ruhunu tatmin eden o seviyeye erişilir.

Bütün olgular arası için normal bir sistemimiz yoktur, ancak her bir olgular arası için normal bir sistemimiz bulunmaktadır.

Ne zaman katı nedensel yasalardan söz etsek, onları her zaman idealleştirmiş fiziksel durumlar için tanımlarız ve gerçek fiziksel durumların hiçbir zaman yasalar için kabul edilen koşullara tamamen uymadığını biliriz.

Spekülatif felsefe tarihi, sordukları sorulara doğru yanıt verme olanakları olmayan kişilerin düştüğü yanlışların öyküsüdür. Verdikleri yanıtları ancak psikolojik duygu ve eğilimlere inerek açıklayabiliriz. Bilim felsefesinin tarihi ise problemlerdeki gelişmenin öyküsüdür. Burada problemler, belirsiz genellemelere giderek ya da insan ile dünya arasındaki ilişkiyi renkli bir betimleyerek değil, teknik bilgiye dayanarak çözümlenir.

Otorite ilkesi bir bilimin içine sokulduğu anda, bu bilimin gelişimi durur.

Bilim bize gerçeği vaad eder, barışı ya da mutluluğu değil.

Bilim, fikirlerin boşluk içinde var olduklarını kavramamıza izin vermiyor?

Bilimsel gözlem her zaman tartışmacı bir gözlemdir. Bu gözlem önceki bir savı, öncesel bir şemayı, bir gözlem tasarısını doğrular ya da sakatlar. Bu gözlem doğrulayarak gösterir, görünümleri bir sıradüzenine sokar, dolaysızı aşar, şemaları kurduktan sonra gerçeği yeniden kurar. Doğal olarak gözlemden deneye geçildiğinde bilginin tartışmalı özyapısı daha da belirginleşir.

Doğal olarak gözlemden deneye geçildiğinde bilginin tartışmalı özyapısı daha da belirginleşir.

Bilimsel gözlem her zaman tartışmacı bir gözlemdir.

Söz konusu bilimse, binlercesinin otoritesi, tek bir kişinin mantıklamasından değerli değildir.

Teoriler olmadan gerçeklerin sesi duyulmaz.

"Bilinç"in kuantum fiziği ve bilimin dışında bırakılmasının genel anlamda bir sebebi vardır; Çünkü işler öyle daha kolay yürüyor.

Kendi düzeltmelerini içinde patlayacak gibi tohumlarla barındıran hata meyvesini her zaman yeğlerim ben.Tahmin yürütmek, özellikle geleceğe yönelikse, zordur.