#zeka

Düşmana savaşmadan boyun eğdirmek, maharetin doruk noktasıdır.

İnsan zekâsı yirminci asırda en alçak derecededir.

Delilik, düpedüz bir dert değildir tersine en büyük zekalar onunla Helen ülkesine gelmiştir.

Eğer bir adam herhangi bir dini öğretinin öne sürdüğü tüm saçmalıkları sorgulamaksızın kabul ediyor ve hatta bunlar arasındaki çelişkileri görmezden geliyorsa, o zaman bu adamın zekasından şüphe edebiliriz.  İçgüdüsel tutkular akılcı çıkarlardan daha güçlüdür.  Bedenimizi hasta eden benliğimizin baskısıdır.

Düşünebilen herkesin insan olması, insan olan herkesin düşünebildiği manasına gelmiyor ne yazık ki.

Eğer bir adam herhangi bir dini öğretinin öne sürdüğü tüm saçmalıkları sorgulamaksızın kabul ediyor ve hatta bunlar arasındaki çelişkileri görmezden geliyorsa, o zaman bu adamın zekasından şüphe edebiliriz.

Zeki nice insanlar vardır ki medeni cesaret sahibi olmadıkları için zekaları işe yaramaz. Diğer taraftan, zeka olmaksızın cesarette tehlikelidir: fanatik insan yaratır. Eğitimin amacı zekayı ve cesareti geliştirmektir.

Her dahi, bir parça delidir.

Yurdumuzun insanları çok zeki...Topraklar altında kalmış pırlanta madeni gibi.

Zeki bir insan yalnızlıkta, düşünceleri ve hayal gücüyle mükemmel bir eğlenceye sahiptir.

Zekam bana değil dünyaya aittir.

Yetenek başkalarının vuramadığı hedefi vuran nişancı gibidir; dahi ise başkalarının göremediği bir hedefi vuran bir nişancı.

Yazgı gaddardır, insanlar ise acınası. Bu nitelikteki bir dünya içinde, bizzat kendinde çok şeye sahip olan kişi tıpkı kar ve buzla kaplı aralık gecesinde yılbaşı için donatılmış aydınlık, sıcak keyifli bir odaya benzer. Buna göre üstün bir bireysellik, özellikle de pek çok zeka ile donanmış olmak kuşkusuz yeryüzündeki bahtların en iyisidir.

Yalnızlık bütün olağanüstü kafaların yazgısıdır, onlar bu yalnızlıktan zaman zaman yakınsalar da ehveni şer olarak hep onu seçeceklerdir.

Şükür ki yüz tane ahmak bir araya gelse bir tane akıllı adam etmez.

Öfkeli bakan değil, akıllı bakan korkunç ve tehlikeli görünür. Kuşkusuz insan beyni aslanın pençesinden daha korkunç bir silahtır.

İnsanın olası mutluluğunun ölçüsü bireyselliğiyle önceden belirlenmiştir. Özellikle, zihinsel gücünün sınırları yüksek bir hazzı alma yeteneğini sonsuza dek belirlemiştir. Bu sınırlar darsa, dışarıdan gelen tüm çabalar, insanların ve şansın onun için tüm yaptıkları o kişiyi sıradan, yarı hayvansı insani mutluluğun ve hoşnutluğun ötesine geçiremezler. O kişi duyusal zevklere, rahat ve keyifli aile yaşamına, düşük bir dost canlılığına ve kaba saba bir zaman öldürmeye bağlı kalır.

İnsan zekasının diğer canlılardan daha üstün oluşu, insanın çektiği ve çekebileceği acıların da diğer canlılardan daha fazla olması ile sonuçlanmıştır.

Aptal birinin sersem bilincinde yansıyan tüm görkem ve hazlar, rahatsız bir hapishanede Don Kişot’u yazan Cervantes’in bilinci karşısında çok yoksuldurlar.

Eğer yanılsamaya ihtiyaç fazlaysa cehalete çok büyük miktarda zeka yatırımı yapılabilir.

İnsanoğlunu aldatmak bir zeka sayılmaz ki. Bence zeki adam çabuk kanan adamdır.

Beni öldürmeyi planlayan çok sayıda insan olduğunu biliyorum ve bunu anlamak zor değil. Sonuçta biz, seleflerimize tuzak kurarak iktidarı ele geçirmedik mi? Ancak ben onlardan çok daha akıllıyım. Gerçekten bunu planlamaya başlamadan çok önce beni öldürmek için tuzak kurduklarını biliyorum. Bu, bana saldırmaları için en ufak bir şansa bile sahip olmadan onları yakalamamı sağlıyor.

Bugün, insan zekasının evrimi, çoğumuzun, yeni tanrıları icat etmek için çok akıllı olduğu, ancak eskileri bırakma konusunda isteksiz olduğu sahneye ilerletmiştir.

Büyümenin sınırı diye bir şey yoktur çünkü insanın zeka, hayal gücü ve merak etme kapasitesinin sınırı yoktur.