#yönetim

Ana akım medya, yazılı görsel bütün şeyleriyle, bir öğrenilmiş cehaletle hükmünü icra ediyor. Cehalet olduğu su götürmez. Sadece bugün ülkenin gündeminde konuşulan şeylerin konuşulma biçimine baktığında, bu hükmü bir çocuk bile verebilir. Ama bu cehalet bu insanın anamnezinde, yani gerisinde, hikâyesinde böyle bir cehaleti açıklamaya yetmiyor. Bu topraklar, hikmet adamlar toprağı. Dünyanın bütün önemli sözlerini söyleyenlerin hepsiyle hısım akrabayız. Bu topraklar aynı zamanda düşman icat etmeden hükümranlık sürülebilecek topraklar değil. Herkes birbirinin kuyusunu zehirliyor, herkes. Yani, kim bir su başındaysa, öbürünün suyunu zehirleme çabası içinde. Böyle idare edilebiliyor bu topraklar. Hani, hep sorun çözme kabiliyeti yok denir. Ben bunun bir yönetim biçimi olduğunu düşünürüm. Kabiliyetsizlikten değil, böyle yönetmeyi tercih etmelerinden kaynaklanan bir şey olduğunu düşünürüm.

Kadrolar değişmedikçe, anayasalar, kanunlar, kararnameler ve tüzükler değişşe bile bir mana ifade etmez.

Türkiye’yi yöneten bürokrasidir, bürokrasi ise en cahil, en korkak ve en yeteneksizin egemen olduğu sistemin adıdır. Korkudan ve beceriksizlikten dolayı her türlü insani duyguyu kaybetmiş olan ve sadece küçük çıkarlarıyla hareket eden insanlardan oluşan bir ağdır. Türkiye’yi yöneten bunlardır. Türkiye’yi yöneten dehşetli cahil, korkak, yaşamdan hiçbir beklentisi olmayan, sizden benden daha fazla korkan; bir takım çapsız ve cahil 3 milyon kişilik ordunun kontrolündedir. Bununla başa çıkmak kolay değildir. Bürokrasiyle mücadeleyi kazanmanın imkanını göremiyorum.

Türkiye maalesef ufuksuz, vizyonsuz, çapsız insanlar tarafından yönetilmektedir. Cüceler tarafından yönetilmektedir. Bu millete yazıktır.

Memleketi bozan cehalet değil: cehaleti kutsallaştıran zorbalık mezhebi.

Belki politikacılar bunu farklı kabul ediyorsunuzdur. Politik sınıfımızla konuşun, kesinti ile dolu bir ülke olduğumuzu doğrular.

Devletleri yıkan tüm hataların altında nice gururun gafleti yatar.

Haine cesaret veren merhamet, zulme yakındır.

Demokrasi, insanları yönetime katılmamaya ikna etme rejimidir.

Türkiye freni patlamış, uçuruma sürüklenen yolcu dolu bir otobüs misali. Birileri hala “en iyi kaptan bizim kaptan” diye içerde tempo tutuyor!

Önemli olan bütün bu yöneticilerin hırsızlık yapmamasıdır. Türkiye gibi ülkeler borçlandırılmış ve muhtaç hale getirilmiştir. Rusya örneğine bakıldığı zaman... Onlar bizim durumumuzdan çok daha kötüydüler. Fakat tüm borçları kapatma yolunda radikal kararlar aldılar ve bu beladan kurtuldular.

Mantıkla beslenmeyen şey mantıkla yönetilemez.

Bilgi her zaman cahilliği yönetecektir.

Krallar erkleri, erk koltuklarını severler. Ama bir sanatçı gibi severler. Bir musikici kemanını nasıl severse onlar da öyle severler. Ondan sesler, uyumlar çıkarmak isterler.

Çalıştırdıklarınıza güven verin. Size nasıl davranılmasını istiyorsanız başkalarına da öyle davranın.

“İyiyi” yüreklendirin, alkış verin. “Kötüyü” ayıplayın, ceza verin.

İnsanların birer “makine” olmadıklarını bilin.

Hiç kimse suçsuz olarak hüküm süremez, yönetme sanatı yalnız canavarlar ortaya çıkarmıştır.

Hükümette tek bir iyi adam bulamadım; Sadece insanlarda iyi buldum.

Her kral, bir asi ve bir zorbadır.

Ülkemin saraylarında kaç beyinsiz izledim, komikti sözleri. Yapay mitingleri, kâğıda bağlı kalarak halka seslenişleri, egzotik vaatlerinde bir gramsız gerçeği.

On derviş bir kilimde uyurken iki padişah bir dünyaya sığmaz.

İdeal devrimci komuta, tüm planlama ve uygulamayı etkili bir şekilde yönlendirmelidir. Başka hiçbir rakip güç merkezinin büyümesine izin vermemelidir. Silahlı kuvvetler de dahil olmak üzere sonraki hükümet birimlerini bir araya toplayan ve yönlendiren tek bir komuta birimi olmalıdır.

Lider, sorumluluğu üstüne alan adamdır. "Adamlarım mağlup oldu." demez, "Ben mağlup oldum." der. İşte o, gerçek bir liderdir.