#yoksulluk

Yoksulları zengin, zenginleri fakir yapan tüketicilerdir.

Toplumda var olan neredeyse tüm sefalet, yoksulluk, suç ve karışıklık hükümetler aracılığıyla bu güç uygulamasından kaynaklanır.

Yoksul insanlar, katlanmak zorunda oldukları onca şeyin bir açıklamasını asla ya da hemen hemen hiç istemezler. Birbirlerinden nefret ederler ve bununla yetinirler.

Garibanlar asla, ya da neredeyse asla sormazlar, katlandıkları şeylerin nedenini niçinini.

Mülkiyet kutsal bir hak değildir. Zengin bir adam fakir olduğunda bu bir talihsizliktir, ahlaki bir kötülük değildir. Fakir bir adam yoksullaştığında, sonuçlarla dolu ve topluma ve ahlaka zarar veren ahlaki bir kötülüktür.

Bu durumda, haliyle, iki sınıf arasında sürüp giden bir çatışma vardır. Kapitalist sınıf, isçi sınıfım sömürerek, servetle, güçle ve itibarla cömertçe ödüllendirilmiş; oysa işçi sınıfı, güvensizlik, yoksulluk, sefil hayat koşulları içine itilmiştir.

Kapitalist sınıf, isçi sınıfım sömürerek, servetle, güçle ve itibarla cömertçe ödüllendirilmiş; oysa işçi sınıfı, güvensizlik, yoksulluk, sefil hayat koşulları içine itilmiştir.

Öteki bütün kapitalist ülkelerde olduğu gibi Birleşik Devletler’de de, bolluğun ortasında açlık, varlığın içinde kıtlık, zenginliğin göbeğinde yoksulluk vardır.

Grev, devrim, hayırseverlik, hükümet yasası, hiçbir şey yoksulları sefaletten kurtaramazdı-suç kendilerindeydi çünkü çok fazla ürüyorlardı.

Halkın büyük bir kısmı, satın almak ister ama parası yoktur. Zengin azınlığın ise, parası, harcamakla bitmeyecek kadar çoktur.

Yoksulu daha yoksul, zengini daha zengin yapmak için, bundan daha mükemmel bir mekanizma tasarlanamazdı.

Kapitalist ülkelerde bolluğun ortasında açlık, varlığın içinde kıtlık, zenginliğin hemen yanında yoksulluk vardır.

Yoksulu daha yoksul, zengini daha zengin yapmak için bundan daha yetkin bir mekanizma zor bulunurdu.

İşçiler daha da yoksullaştılar, çünkü tekelciler, işçilere, üretkenliklerine eşit bir ücret ödemiyorlardı .

İhtiyaçların pençesinde kıvranan insan, özgür insan değildir.

Dün kazandıklarını bugün yemek zorundadırlar.

Zaruret içinde olan insanlar, özgür değildir.

Okul ve üniversite diploması meselesiyle yoksul insanların ceplerini boşaltıyorlar. Bu insanların bir tuzağa düşürüldüğünü düşünüyorum.

Yoksul, her sözcüğü kuşkuyla dinler; attığı her adım, onun düşünce ve duygularına böylece bir görev, bir iş yüklemiş olur.

Saçmalama! Sen bir vicdan sahibi olamayacak derecede yoksulsun.

Yoksul aydın, zengin aydından çok daha kuvvetli görür.

Bütün ömrüm bir mercimek çorbasına fedadır!

Burada bulunmamın temel nedeni çocukların haklarını savunmak. Yeterli beslenme bütün çocuklar için bir haktır. Bu hakkı sağlayacak olan da sosyal devlettir. Hiçbir çocuğun yatağa aç girmemesi lazım.

Bay Kemal olmak için Körfez ülkelerine el avuç açmayacaksın, bu ülkenin itibarını koruyacaksın. Bay Kemal olmak için hiçbir çocuğun yatağa aç girmediği bir ülkeyi düşleyeceksin. İstanbul Sözleşmesi'ni bir hafta içinde yürürlüğe koyacaksın. Sen kim, Bay Kemal kim?