#ölümsüzlük

Demokrasi, kendini çölde hayal edenlerin serabıdır. Yaşanmaya değer hayatı bul ve ölümsüzlüğe geç!

Dâvâ, gerçek ölümsüzlüğü bulmakta.

Hümanizma, demokrasi, uygarlaşma, küresel düşünme, adalet, vicdan ve merhamet, edebiyat alanında son derece önemli ve gerekli şeylerdir. İyi bir edebiyat yalnız bu temeller üzerine inşa edilebilir. (...) Bu ölçütler olmadan hiç kimse iyi bir edebiyat yaratamaz. Ne acılar ve sızılar, ne umut ve yüce duygular tek başlarına edebiyat olabilirler. Ama iyi ve edebi bir örgü içinde, sözünü ettiğim ölçütlerle ölümsüz bir edebiyata dönüşebilirler.

Sizin ölümsüzlüğünüzle hiç işim olmayacak; bu hayatta zaten yeteri kadar perişanız, bir de bundan sonrakiyle ilgili tahminde bulunma saçmalığına gerek yok.

Bazıları rock and roll'un öldüğünü söylüyor ama öyle değil. Hiçbir zaman ölmeyecek çünkü iyi şarkıların modası asla geçmiyor ve rock müzisyenleri henüz iyi müzik yazmayı öğrenmediler. AC/DC'ye bakın, gençliklerindeki kadar güzeller. Veya ZZ-Top, gitar rifflerinin ruhu ve bedeni harekete geçiren büyülü bir yanı var. Hayvan seviyesinde çalışan, her hücreye nüfuz eden ve onunla savaşılamayan bir şey. Yani rock and roll sonsuza kadar mutlu yaşayacak.

Yirmili yaşlarınızda ölümsüz olduğunuzu düşünüyorsunuz. Otuzlu yaşlarınızda ölümsüz olmayı umarsınız. Kırklı yaşlarınızda, çok fazla acı vermemesi için dua edersiniz ve benim yaşıma geldiğinizde bunun çok yakında olabileceğine ikna olursunuz.

Eylem adamları, her şeyden önce, eylemleri sevgi tarafından yönlendirilenlerin, sonsuza dek yaşarlar.

Gerçek bir kez uyanır ve asla ölmez.

Ölümsüzlük anlamsızdır; insan dışında bütün yaratıklar ölümsüzdürler, çünkü ölümden habersizdirler.

Yaşam öylesine zavallı ki ölümsüz olmaya değmez.

Ve bana öyle geliyor ki, kötülük ölür ölür dirilir, iyilik ise ölümsüzdür.

Bir adam ölebilir, milletler kurulur veya çökebilir; ama fikirler her zaman yaşar.

Yaşam, ölümsüzlüğün çocukluk dönemidir.

Ruh nedir? Kimsenin bundan haberi yoktur. Bir ruhun varlığı saçma bir varsayımdır. Ölmez bir ruhun varlığı daha saçma bir varsayımdır.

Evrende her nesne değişir, dağılır, yeniden birleşip bütünlenebilir. Olduğu gibi kalan, ölümsüz olan yalnız evren denen bütündür.

Ölüm doğal bir olaydır, gövdeyi kuran özlerin dağılmasıdır. Bu nedenle ölümsüzlük de söz konusu değildir.

Yaşamak iyileri ve kötüleri ikiye bölmemektir. Ölüme çare buldum. İnsanları sevmek hiç ölmemektir.

Yormayın beni, Beni bana sormayın, Ben yalnızlığın yeni adı. Ölüm tarihim yok benim.

Bronzdan daha kalıcı bir anıt meydana getirdim.

Anladık ki insan sürülebilir, hatta imha edilebilir, fakat fikir öyle değil. Fikir kafadan kafaya, devirden devire atlar geçer ve kendini gösterir.

Ruh, yok edilmez bir evrenin aynasıdır.

Sizin ölümsüzlüğünüzle hiç işim olmayacak; bu hayatta zaten yeteri kadar perişanız, bir de bundan sonrakiyle ilgili tahminde bulunma saçmalığına gerek yok.

Ölümsüzlük tahammülsüz ölmek, Sanki cennete hızlı bir şekilde götürülmüş gibi.

İnsan ölümsüz olabilmek için yüksek bedel ödemelidir; yaşarken pek çok kez ölmelidir.