#madde

Hegel'de maddenin saflaşması ancak kavrama dönüşmesiyle mümkündür. İnsan aklının algılama, anlama ve kavramlaştırma süreci, aslında somutun çözümlemesi demektir. Kavram, bu çözümleme sürecinin en üst aşamasıdır. Kavram, tutulabilecek mükemmeliktir. Sonsuz, hızlıdır. Kavram, sonsuz bir hızla inebilmektedir.

Maddeci yaşama tapanlar deniz suyu içenlere benzerler,içtikçe susuzlukları artar.

Evren, devinimle sürmekte olan bir sistem olarak maddelerden oluşmaktadır.

Ana madde sudur, diğer maddeler ise hava ve apeiron (sonsuzluk) dur.

Yaşam, üç beş parça şeyin durmadan yer değiştirerek ürettiği sonsuz sayıda aslı olmayan görüntüdür. İki hidrojenden bir helyum, üç helyumdan bir karbon, trilyonlarca karbondan insan, milyonlarca trilyon karbondan dünya... Bu kadar ve başka bir şey yok.

Madde yavaşlıkla oluşmuştur, çok hızlı bir şeyin maddeliği ve maddiliği kalmayabilir.

Madde küçüldükçe parçalanmaktan, kütle büyüdükçe çarpışmaktan çıkan enerji büyüyor, iki ucumuz enerji de, ortada bir yerde uyuyor, enerji maddede dinleniyor; biz uykuyuz ona göre, uyandığımızda yeniden enerji oluyoruz, olacağız geleceğe göre.

İnsanın taştan heykelini yapması ve taşın kendini buna bırakması, benliğin genişleme arzusundan mı yoksa taşın da insan olmaya dönük maddeye içkin tutkusundan mı olduğuna dair fikirlerin ikincisine katılıyorum. O istemedikçe insanın taşa bir şey yapabileceğine inanmıyorum çünkü.

Erken evrende, 3000°K'in üstündeki sıcaklıklarda, evren bugün gördüğümüz gökadalardan ve yıldızlardan değil, sadece madde ve ışınımın ayrışmamış ve iyonlaşmış "çorbasından" oluşmuştu.

Madde ve ruh, bir ve aynı şeydir. Hareket ve madde, evrenin temelidir, insan, duymak, düşünmek ve eylemde bulunmak özüne sahip olan maddeden yapılmıştır.

Zehir her şeyin içinde vardır. Hiçbir şey onsuz olamaz. Zehiri zehir yapan ise dozajıdır.

Yirmi yıldır kendiliğinden oluşumu arıyorum ama bulamadım. Hayır, imkansız olduğunu düşünmüyorum. Ama neden kendiliğinden oluşumun yaşamın kökeni olmasını isteyesiniz ki? Yaşamın önüne maddeyi koyarsınız ve maddenin sonsuzdan beri var olmasını sağlarsınız. Bilimin durmak bilmeyen ilerleyişinin bundan bir yüzyıl, bin yıl, on bin yıl sonra yaşayacak olan bilim insanlarını maddenin değil yaşamın ezelden beri var olduğunu onaylamaya zorlamayacağını kim söyleyebilir? Maddeden yaşama geçiyorsunuz çünkü gelecekteki doğa bilimcilerinin zekasıyla kıyaslandığında çok sınırlı olan şu anki zekanız size olayları başka türlü anlayamayacağınızı söylüyor. On bin yıl sonra yaşamdan maddeye geçmemenin imkansız olduğuna inanmayacağımızı kim garanti edebilir? Eğer bilimsel zihinler arasında yer almak istiyorsanız, a priori fikirlerden ve akıl yürütmelerden kurtulmalı ve yerleşik olgulardan gerekli çıkarımlara bağlı kalmalı ve saf hipotezlerin çıkarımlarına gereğinden fazla güvenmemelisiniz.

İnsan dediğin maddeydi. Onu pencereden atarsan düşerdi. Ateşe verirsen yanardı. Gömersen, tüm diğer çöp türleri gibi o da çürürdü.

Dünya yaratılmamıştır ve madde kendi kendine hareket eder.

Her varlık maddenin bağrından çıkmıştır.

Evren yaratıcıya ihtiyaç duymaz, madde sonsuz, peygamberlik ise gereksiz ve zararlıdır.

Maddenin olmadığı yerde ne vardır?

Çabanın amacı kendini olabildiğince maddenin kulluğundan kurtarmak ve sonuç olarak kendi özgürlüğünü yaşamaktır.

Sınırsız mekandaki sonsuz maddeler bir bütünlük içindedir.

Madde ve enerji yapısında zengindir. Hayat da öyle ama akıl almaz bir biçimde.

Bilinç, canlı maddenin eğitimine nezaret eden Öğretmendir.

Maddi bir kayıp olmadan manevi bir yükselişin imkanı yok. Yoga kurslarının aylık ücretlerine bakın en basitinden.

Tüm doğa çok büyük bir sembolizmdir: Her maddi gerçek onun içinde manevi bir gerçeğe sahiptir.

Düşünceyle oluşan şey maddeden daha canlıdır.