#korku

Çok sık kabus görürüm. Kenara not alsam, sağlam bir korku filmi çıkar. Yattığım yeri de yadırgarım.

Ölmemek elimizde değil ki bizim. İyi yaşamamak beni tek korkutan.

Sizi bilmem; ama ben dünyada en çok cehaletten korkarım. Çünkü cehalet kendi bildiğinin dışında bir bilgi ve düzey olduğunu fark etmeyen bir kör karanlıktır. Zehirli tutkular ve fanatik öfkeler üretir. En kötü yanı da, cahilin, cahil olduğunu bilmemesidir.

Yalnız Allah'tan korkarım, Allah'ın dediği olur. Bu büyük alemi yaratan ve de yöneten yüce kudret, alnımıza bir yazı yazıyor diyorum ben doğarken. Doğuyor, yaşıyoruz. Ama pembe… Ama gri… Ama siyah olaylarla geçiyor bir ömür ve sonra da çaresi yok ölüyoruz. Evet. Ben bazen ölümü de özlüyorum. "Ölüm özlenir mi?" diyeceksiniz. O beni özlemeden ben yakınlık kurarım. Yeter ki Tanrı onun bile hayırlısını versin. Gecinden versin. Başkalarına çektirmeden, gına getirmeden, başka kimseleri rahatsız etmeden… Ne demiş atalarımız? "İki gün yatak, üçüncü gün toprak..."

Yaşamanın amacı alışkanlıktı, rahatlıktı. Çoğunluk çabadan, yenilikten korkuyordu.

Ölümden ne korkarsın, korkma ebedi varsın.

Sevgide korku yoktur. Tersine, yetkin sevgi, korkuyu siler atar. Çünkü korku cezalandırılma düşüncesinden ileri gelir. Korkan kişi, sevgide yetkin kılınmış değildir. Biz seviyoruz. Çünkü önce o bizi sevdi.

Hayatı kendim için yaşamıyorum. Ve korkmuyorum hiçbir şeyden. Başıma gelecekleri de biliyorum. Her şeye rağmen, düşmana inat yaşayacağız. Yarın bizim çünkü. Biz öleceğiz ama çocuklarımız bırakacağımız mirası taşıyacaklar yüreklerinde. Ve onların yürekleri bizim altında ezildiğimiz korkuları taşımayacak.

Ben böceklerden çok korkuyorum. Onların boynuzları beni çok etkiliyor.

Bilgilerimizi, görüş ve önerilerimizi sınayacağımız alan kendimizle sınırlı hale gelmişse, “siyaset” alanının dışına düşmüşüz, söylem şehvetinin, yersiz analojilerin, genişleme/büyüme korkularının içine sıkışıp kalmışız demektir. Doğada ve toplumda hiçbir şey saf haliyle bulunmaz.

Ölümden korktuğumdan falan değil, sadece geldiğinde orada olmak istemiyorum.

Lüksü dengeleyen keskin bir kaşıtlık olarak sokaklarda açlık, korku ve tehlike kol geziyor.

Belki de insan korktuğu için kaçmıyor, kaçtığı için korkuyor.

Birinden korkunca ondan nefret edersiniz ama boyuna da düşünüp durursunuz onu.

Korku sizlere zarar vermez, düşlerin zarar veremediği gibi.

Mantık yürütmeyen insan bağnazdır, yürütemeyen ahmaktır, yürütmekten korkan ise köledir.

Gerçek bir arkadaş zayıflıklarınızı bilir ama size güçlü yanlarınızı gösterir; korkularınızı hisseder ama endişelerinizi görür ama zihnimizi özgürleştirir; engellerinizi tanır ama olasılıklarınızı vurgular.

Bana kendimi hatırlatan şeyler konusunda korkak biriyim.

Nedensiz hayallere, korkulara kapılıyorum.

Herkes hırslı davranırken korkun. Herkes korkak davranırken hırslı olun!

Bizi sevenlere verdiğimiz endişelerle, korkularla onları yavaş yavaş öldürürüz!

Mutlu olmak, korku duymaksızın kendi kendinin farkına varabilmektir.

Cesaret, korkmamaktır. ("Le courage, c'est de ne pas avoir peur.")

Tüm korkularından sıyrıl ve büyük bir güvenle yürü!