#hırs

Yaşamak, herkesten daha iyi, herkesten daha üstün yaşamak, insanlara hâkim olarak, kuvvetli, belki de biraz zalim olarak yaşamak…

Kapitalizm, insan hırsı ve aç gözlülüğünün başarısız bir deneyi olarak yok olacak.

İnsan, elinin uzanabileceğinden daha ötesini amaçlamalı.

Sadakatten vazgeçersek, elimizde kaçınılmaz bir şekilde korku ve hırs kalıyor.

Önce önünüze çıkan fırsatları değerlendirmeniz gerekiyor. Bir insanın önüne hayatı boyunca bir-iki fırsat gelir. Onu çok iyi yakalamalı. Bütçeni, nereye kadar açılabileceğini, hesabını kitabını bileceksin. Büyüme iştahı, mantığın dışına çıkmayacak. Onu yapanların hüsrana uğradığını çok gördüm. Çok iyi işler yapıp, bir yere geldikten sonra ‘büyüme hırsıyla’ batanlar oldu. Çok çalışmak. Çalışmadan hiçbir şey olmaz, bunun formülünü bulan olmadı.

Biz kralların önünde başımızı eğmeyiz, boynumuzu zorbalığın boyunduruğuna koşmayız.Bizim başımızı eğen, kendi korkumuzdur; biz kendi hırsımızın ağına takılmış ve kendi akılsızlığımızın kölesi olmuşuz.

Şan ve şeref arzusu en iyi bir insanı bile herhangi bir tutkudan daha fazla bir süre düşüncelerinden ayıramaz.

Güce duyulan arzu, tüm tutkuların en aşikar olanıdır.

Memnun değilsen, hırsın varsa, hedeflerin cesaretini görmeliyse; gözünü karart!

Hırs, özel bir insanda bir kusurdur.

Meşhur olacağım büyük adam olacağım diyordum. Yerlere göklere duvarlara her yere doğuş Yazıyordum meşhur oldum adam oldum mu acaba..

Güç peşinde koşmak, insanın hastalığı.

İsteklerin aklın önüne geçtiğine şahit oluyoruz çoğu zaman. Kişi hırsı yüzünden yetersiz olduğunu göremeyebilir. O nedenle idealle, gerçekler örtüşmeli. Bu iki gerçeklik birbirine ne kadar yakın olursa başarı ve doğru tercih o kadar yakın olur.

Makam hırsı, insanların başlıca dürtüsüdür. Yükselme ümidi oldukça, herkes liyakatını göstermeye çalışır; fakat bir kere en yüksek dereceye vardıktan sonra da, rahattan başka bir şey düşünülemez.

Öyle ya. Bu adam bir kere siyasete gözünü dikmiş. Böylesinden korkulur. Bunun yapmayacağı kötülük yoktur.

Floransalı, söylediğin her şeyi dinledim. Hepsine inanıyorum. Lakin şunu söyleyeyim ki, İtalya geçmişte yaptığı büyük işlere artık erişemez. Zira büyük işler yaptığı günlerde, bunları Romalılar'ın kudreti sayesinde yapıyordu. Romalılar o zamanlar İtalya'nın tek hükümranıydı. Ama günümüzde ülken yirmi beyliğe ve çeşitli güç odaklarına bölünmüş durumda. Birbirinizle savaşıyorsunuz ve birbirinizin can düşmanısınız. Yaptığım plana yardımcı olarak çok şey biliyorum. Genç, zengin ve talihli olduğumu gördüğümden Sezar'ı, İskender'i, Anibal'ı, Afrikalı Scipio'yu, Pirus'u ve Keykavus'u aşmak niyetindeyim.

İnsan, paranoyakça bir hırsla doğayı kendine ait kılmaya çalışmaktan vazgeçtiği anda doğanın dilinin çözülmeye başladığını görebilecekti.

Gayet geniş ve münbit arazileri çopçorak ve tenha bıraktıkları halde, insanların bir karış yer için böyle dehşetle boğaz boğaza gelmeleri ne kadar akla yakın olursa olsun, bence bunun kadar insanların deliliğini ifade eden hiçbir şey yoktur.

Tüm insanlar kendilerinin üstündeki sınıfın yaşam tarzına sahip olmak isterler; bu hırs beraberinde yalnızca kötülük getirebilir.

Eva Peron gibi hiçbir ideali olmayan bir kadın o kadar yol almışsa, sahip olduğum ideallerle benim ne kadar yol alacağımı düşünün bir.

Sana ait olmayanın peşinden koştuğunda, gerçekten sana ait olanı yitirirsin.

Küçük bir kızken de dünyaya hükmetmek istiyordum, şimdi de istiyorum. Bu konuda değişmedim. Sadece eskiden herkesin beni sevmesini hatta bana tapmasını isterdim, şimdi öyle bir arzum yok. Büyüdükçe insanlara olan tutkum azaldı.

New York’a gittiğimde bir hayalim vardı. Büyük bir yıldız olmak istiyordum, kimseyi tanımıyordum, dans etmek istiyordum, şarkı söylemek istiyordum, insanları mutlu etmek istiyordum, ünlü olmak istiyordum, herkesin beni sevmesini istiyordum. Bir yıldız olmak istiyordum. Gerçekten çok çalıştım ve hayalim gerçekleşti.

Güçlüyüm, hırslıyım ve tam olarak ne istediğimi biliyorum. Eğer bu beni bir sürtük yapıyorsa, fark etmez!