#hayatta kalma

Ben 3,5 yıl gücümün yettiğince savaştan kaçtım. (...) Vurulmamak ve vurmamak için her yolu, her aracı denedim - kötü araçları bir kere bile kullanmadım. Ama beni zorlasalardı, hiçbir istisna yapmaksızın, her yolu dener, her aracı kullanırdım: Rüşvete, suç teşkil edecek bir eyleme hayır demezdim. Çok kişi böyle yapıyordu

Sıkışmayan kertenkele kuyruğunu bırakmaz.

Pazarlarda el altında satılmayan şey yok.

Düşünmek için yaşamayız, tersine: hayatta kalabilmek için düşünürüz.

Savaş, insanlığın sonunu getirmeden önce insanlık savaşa son vermelidir.

Herkesin bilinçaltında ona hükmeden, yaşamayı her ne pahasına olursa olsun diğer bütün isteklerden üstün kılan bir güç vardır.

Dünyada yapayalnız olduğunu, artık kimseden yardım beklememesi gerektiğini bilmiyordu.

Dünya bol kaynaklarla doludur. Kaynakların parasal kontrol yoluyla paylaştırılması uygulamamız, hayatta kalmamız için alakasız ve üretken değildir.

İnsanlar, sınırlar içinde yaşamayı öğrenmelidir. Bu, öğretilemez. Hayatta kalmak, insanların neleri yapamayacaklarını çabucak öğrenmelerine bağlıdır.

Rus ruletinin tamamıyla aynısıydı. Korku dürtüydü. Onlar için ilerlemek geri çekilmekten daima güvenliydi. Düşmana karşı ilerlersin ve mermi seni belki ıskalayabilir. Geri çekilirsen, yan çizersen, ihanet edersen mermi asla ıskalamaz.

Yokluk, dürtülerin en korkuncudur. İnsan yokluk yüzünden hırsız, hayasız olmayacak kadar bir sağlamlık gösterebilse de ikiyüzlü, yaltaklanıcı, çanak yalayıcılıktan tamamıyla kurtulamıyor.

Karnı aç olan hiçbir canavar, parçalayacağı ava acımaz.

En güçlüler hayatta kalmaz. En iyi uyum sağlayanlar hayatta kalır.

İnsan her zaman birini kendine siper eder.

Bir süre sonra insan sadece kendini düşünmeye başlıyor.

Nihayetinde bu dünyada, yüksek ve sağlam çitler inşa edebilen insanlar ayakta kalır. Bunu reddetmeye kalkarsan, kendini çorak arazilere sürgün edilmiş bulursun.

İnsanları çaresiz bırak iç organlarından roket yaparlar...

Uyum sağla ya da ortadan kaybol, şimdi ve daima olduğu gibi, bu Doğa’nın yalvarışa aldırmaz buyruğudur.

İnsan topluluklarının yalnız ekmekle yaşayamayacakları açıktır. Fakat eğer tanrının ağzından çıkan her söz doğrudan doğruya ya da dolaylı olarak, bu sözleri kutsal bulan toplumun gelişmesine, biyolojik ve ekonomik refahını arttırmaya yaramazsa, o toplum eninde sonunda tanrısıyla birlikte yok olur.

Müslümanlar savaşıp kaybedebilirler, sonra yine gelip tekrar savaşabilirler. İsrail ise sadece bir kere kaybedebilir.

Geriye bakıp çocukluğumu anımsadığımda, nasıl hayatta kalabildiğime hala şaşarım. Kötü bir çocukluktu; mutlu bir çocukluğun pek kayda değer yanı yoktur zaten.

Çocukluğu boyunca hayatta kalmayı başarmış herkes, hayat hakkında yaşamın kalan kısmında yetecek kadar bilgi edinmiş demektir.

Bu gidişle yalnızca akıllı, tutumlu ve çalışkan olanlar sağ kalacak.

Ölmek için çok uğraştım, fakat öyle anlaşıyordu ki beni büyülü bir yaşam bekliyormuş.