#esaret

İçinden geçeni söylemeye cesaretin yoksa, içinde kalanların esareti ağır olur.

Çocukluktan itibaren, güzelliğin kadının hazinesi olduğu öğretilince zihin bedene göre biçimlenir ve altın işlemeli kafesinin içinde dolanarak yalnızca hapishanesini sever.

Bizler hep umut ve korkunun köleleriyiz!

Birçok hayvan, esaret altında tutulduklarında veya aç bırakılmadıklarında, sosyal izolasyon, fiziksel kısıtlama veya kaçamadıkları acı verici durumlara maruz kaldıklarında fiziksel, psikolojik olarak acı, endişe ve ıstırap yaşarlar. Aynı türden bireyler de dahil olmak üzere, aynı türden üyeler de dahil olmak üzere, insanın veya hatta başka hayvanların maruz kaldığı acı, endişe veya ıstırap deneyimi olmasa bile.

Kuşlar kafeste hiçbir zaman şarkı söylemezler.

Bir milleti tutsak etmek isterseniz, onun müziğini çürütün.

Ben hayvanları kafeste görmekten hiç hoşlanmam. Kendilerine bakıldığını bilir bu hayvanlar; yüzlerce meraklı gözü hisseder bu hayvanlar; dokunur bu onlara. Ben gözetlendiklerini bilmeyen hayvanlar isterim. Kendi inlerinde gezinen, uykulu yeşil gözlerle uzanıp pençelerini yalayan, düşünen, ürkek hayvanlar.

Ben hayvanları kafeste görmekten hiç hoşlanmam.

Bir kuşu kafese kapatmak, bu dünyada bir insanın yapabileceği en büyük kötülüklerden biri. Uçabilen bir varlığın uçmasını engellemek nasıl masum olabilir?

Sevdiğin bir varlığın yanında olmasını istersin ama bu nedenle onu hapsediyor ya da köleleştiriyorsan ortada hastalıklı bir durum var demektir.

Tehlike içindeki özgürlüğü barış içindeki esarete tercih ederim.

Dinî esaret pranga ve zihni zayıflatır ve uygun değildir.

İnsanlar kendileri için kurallar, yasalar koyuyorlar, sonra da bunların esiri olup mutsuz oluyorlar.

Özgürlüğün temel duygusu zincirlerden, hapsedilmekten, başkaları tarafından köleleştirilmekten kurtulmaktır.

Korku içinde yaşayan kişi asla özgür değildir.

Korkuya boyun eğmek zayıflık, esaret, ateşli huzursuzluktur. Korkmak, bizim diyebileceğimiz bir bilinçe sahip olmamaktır.

Kaçması engel olmak için mi insanın ayaklarına prangalar takılır? Hiç de değil. Pranga sadece küçük düşürme aracı, bir ayıp, bedene de, ruha da bir ağırlıktır.

Benim vicdanımı, bütün düşüncelerimi, özlemlerimi ve arzularımı, işte bunları zincire vuramazsın.

Orman kuşu asla bir kafes istemez.

İki şeye hakkım olduğuna karar verdim: Özgürlük ve ölüm. Birine sahip olamazsam ötekini isterim çünkü hiç kimse beni canlı tutsak edemez.

Çiçek alsam onarsam kendimi korkularla / Ölüm elimizden alıp götürüyor kaç fil kaldık şurda / Gülemem, çiçek alamam, utanırım kendimi onarmaya / Dünyası zından zından zından / Zındanlar boşalmadıkça

Her şeyin mülkiyeti, tüm toprak mülkiyeti gerçekte insanların mülkiyetidir. Kim dünyayı diğerlerinden, kitlelerden alıkoyan, diğerlerini kendisi için çalışmaya zorlar. Özel mülkiyet, hırsızlık ve esirliktir.

Özgürlük içinde yanlışlık yapılabilir, ancak tutsaklık bir ulusu ölüme sürükler.

Tembellik bir insanı esir eder.