#değişim

Yarın bambaşka bir insan olacağım diyorsun. Niye bugünden başlamıyorsun?

Cehaletle mücadele etmenin tek yolu kaliteli ve iyi eğitimdir. Dünyayı değiştirmek bizim elimizde.

Önce ekmekler mi bozuldu bilmem ama, sonra balkonların bozulduğu kesin. Gelişen Türkiye'nin insanları balkonu anlamadı. Onu salona, yatak ya da oturma odasına dahil ederken metrekare kazandığına sevindi de, her evden bir düş odası eksildiğini, yeryüzünde Christian Hunziker türünde adamların bir lunapark büyüsü yarattığını fark etmedi, bilmek istemedi.

Kanıt'la birlikte insanların polise bakışı da değişti. 80’li yıllarda insanlar karakolun önünden geçmeye korkuyordu. Ama zamanla polisin daha modern ve cana yakın hale geldiğini gördüler. Ayrıca kendi hakları olduğunu da yine bu tarz yapımlar sayesinde öğrendiler. Bu da polislerin özeleştiri yapmalarını sağladı. İki tarafa da katkısı var.

Değişmeyi engellemeye çalışmak, toplumun iç dinamiğini saptırır, bozar, yozlaştırır.

Ben yazılarımı, bütün yaşamımla bile bu dünyada hiçbir şeyi etkileyemeyeceğimi bilerek umutsuzca, ama tek bir makale ile tüm dünyayı değiştirebilecekmiş gibi bir sorumlulukla yazıyorum.

Ben çocukken ezan ne güzeldi. Her sabah müezzinin o güzel sesiyle uyanırdım, dinlerdim. O güzellikler elektronik aletlerle kayboldu.

Okudukların yaşadıklarını değiştirir, değiştirmese bile farklı bir gözle görmeni sağlar.

Niye bu kadar değiştim? Niye bir- iki sözcük beni böyle zıvanadan çıkarıyor?

Dünyayı bir günde yıkıp yeni baştan yapamazsınız. Bir günde her şeyi değiştireceklerini söyleyenler ya şarlatan ya da alçaktırlar.

Dünya sürekli aynı yörüngede döner ama günler hep farklıdır.

Yeryüzündeki bütün çiçekleri koparabilirsiniz, ama baharın gelmesini engelleyemezsiniz.

Hayat yavaş yavaş iyileşir ve hızla kötüye gider ve yalnızca felaket açıkça görülebilir.

Birkaç on yıllık yeniden yapılanma içinde, teorik mükemmelliğin antik arketipleri olan matematiksel doğa bilimleri bile alışkanlığı tamamen değiştirdi!

Ben tek başıma zaten neyi değiştirebilirim ki, diyerek hiçbir şey yapmamak kadar büyük bir yanlış yoktur.

Değişimden korkmayan, entelektüel merakta doyumsuz, büyük şeylerle ilgilenen ve küçük şekillerde mutlu olan kişi hayatta kalabilir.

Anlamlarını yitirmiş gelenekler, yok edilmesi en zor geleneklerdir.

Kim ne derse desin ben bugünü yakıyorum yeniden doğmak için çıkardığım yangından...

Niyetin dünyayı kurtarmak ise, işe kendi dünyanla başla...

Sürekli şikayet edip kurban rolü oynamaktan vazgeçin.. Ya olduğu gibi bırakın ya değiştirin ya da kabullenin. Bunun dışında tüm seçenekler deliliktir.

Dünya “değişim” diye ayaklanırken burada “tecrübe”, siyasette aranan hasletlerin en kıymetli tahtına yerleşiyor. Yaşlıya talep, yurt sathındaki muhafazakârlaşmanın, değişim kaygısının bir gizli yüzü, bir yan ürünü olarak zuhur ediyor. Ve “siyasetin ihtiyarlar heyeti”nin, “yaşamını değiştirme iradesi göstererek”, işbaşı yaptığı Türkiye, kendine yeni bir yön verme iradesini kaybediyor. İhtiyarlıyor; bir gençlik bayramının arifesinde...

Çok sevdim evet ve evdim evdim evrildim.

Acılar insanı yumuşatabilir de.

Yüreğimizde yeni bir dünya taşıyoruz. Şimdi, şu anda bu dünya büyümekte.