#anlam

Bir proje zevk verebilir, sadece bir ideal şeref verir. Bu da her durumun üzerinde olan spiritüel tamlıktır. Şeref içinde gülünür, ağlanır ve sakin olunur. Bunların hepsi bir aradadır, çünkü şeref bu dünyaya ait değildir ve onun değişimleri ve çelişkileri yoktur.

Özellikle nihilist ve ateist bir toplumda, müzikle ilgili beni neredeyse mucizevi olarak etkileyen şeylerden biri, Tanrı'nın ölümüyle ortaya çıkan boşluğu gerçekten doldurmasıdır. Bunun nedeni kısmen müziği rasyonel olarak eleştirememenizdir. Sizinle konuşur, bir anlam ifade eder ve hakkında ne söylerseniz söyleyin, ne kadar alaycı olursanız olun, bunun altına bir levye koyup kaldırıp bir kenara atamazsınız.

Ben çocukken annem bana hep hayatın anahtarının mutluluk olduğunu anlatırdı. Okula gitmeye başladığım zaman, sınavda bana 'Büyüyünce ne olmak istiyorsun?' diye sordular. Ben de onlara 'Mutlu olmak istiyorum' diye cevap verdim. Onlar bana, soruyu anlamadığımı söylediler. Ben de onlara, hayatı anlamadıklarını söyledim.

Üstümüzdeki gök kubbeleşmiyor mu? Altımızdaki yer sapasağlam durmuyor mu? Yıldızlar bize dostça bakarak yükselmiyor mu? Ben, kendi gözümle senin gözüne bakmıyor muyum? Evrendeki her şey insanın kafasına ve kalbine etki etmiyor mu? Ve her şey sonsuz bir ilahi sır halinde yakamızda dolaşıp durmuyor mu? Eğer kalbini tüm bu saydıklarımla samimi olarak doldurup bu duygularla mutlu olabiliyorsan, bunun adına ister şans, ister gönül, ister aşk, istersen tanrı de, ne fark eder? Hepsi aynı şey değil mi? Ben ona bir isim bulamıyorum. Bence duygu her şeydir. İsim ise boş bir gürültü ve göğün güzelliğini ve ışığını sislendiren basit bir dumandır.

Liste
Yükleniyor…