#algı

Şey, benim onu algılayan gözlerimin önünde durmaktadır; onu görüyorum ve kavrıyorum. Ama algı, yalnızca benim yaşantımdır, algılayan öznenin yaşantısıdır.

Her bilinç, kendine özgü bir niyet geliştirir. Ve bu niyet, o bilincin neyi algılayıp, nasıl anlamlandıracağını etkiler.

Bilinç kendi başına bir şey değildir, bilinç bir şeyin bilincidir.

Önyargılar körleştirir.

Herhangi bir şey yapan herkes çok fazla şey yapar.

Desen biçim değildir, biçimi görme yoludur.

Facia kapıya geldiğinde insan gözlerinin,paramparça bir ayna gibi,görüntüleri çoğaltıp acısını her yönde gördüğünü kim bilmez ki?

Gündüz düş görenler, sadece gece düş görenlerin kaçırdığı pek çok şeyin farkındadır.

Bir düşün içinde bir düş mü? Gördüğümüz ve göründüğümüz.

İnsan duygularla algılar ancak bilinçle yorumlar. Bilince bilgiyi getiren de duyulardır. Fakat bakan gözdür, görense bilincin kendisidir. Baktığı şeyi anlayabilmesi için beynin kendisinde onunla ilgili bir bilgi mevcut olmalıdır. Aksi halde baktığına anlam yükleyemez. İnsan maalesef bu yüzden baktığı her şeyi göremez.

Ben kendi yaralarımı iyileştirmezsem herkesin bıçağı keskin kalır.

İnsanoğlunun yaşamı iyi ve kötü arasındaki ebedi mücadeleden oluşmuştur. İyilik potansiyeli ne kadar artarsa kötülük kuvvetleri de o kadar güçlenir. Kötü denilen mevhum aslında bir yanılsamadır. İnsanoğlu kötüyü gördükçe ve ona inandıkça kötüyü gerçek kılar. İnsanoğlu karşısındaki kişide kötü bir şey görürse onun bilinci de bu gerçeği onun dünyası için yaratır. Bu yüzden herkes bir diğerinde olan sadece iyi yönleri görebilmeli, kötüleri göremeyecek hale gelmelidir. Bu tabii ki görmezden gelmeli anlamına alınmamalıdır. İyiliğin gerçeği ile kendi kendine teyit edebildiği kötülük arasındaki farkı görmeye çalışmalıdır.

Küçük olan akıl büyük mutlulukları bile gizlemeyi beceriyor.

Geçen zaman değil. Zaman, aynı kalıyor. Tersine biz geçiyoruz. Saf zaman aynı kalır, biz geçer gideriz.

Mutsuzluğun birincil sebebi içinde bulunulan durum değil, sizin bu durum hakkındaki düşüncelerinizdir.

Yurt dışına sık çıkanlar ya da yurt dışında yaşayanlar zaten bilir. Artık ‘yurt dışında Türkler’ dendiğinde ilk akla gelen Gülen cemaati mensupları.

Duyularımız bize asla gerçeği gösteremez, ancak edindikleri algıyı yansıtırlar. Gerçek, duyularımızın çok ötesinde bir şey olmalı.

Kavramak için görmek, görmek için de dikkatle bakmak gerek.

Yüzeye çıkmadan nefes alıyorsam ve hâlâ dipteysem o zaman bu bir yanılsamadır.

Bir olay, uzay zamanın öyle bir parçasıdır ki onu bir kedinin çizgi gibi incecik göz bebeğinden postalayabilirsiniz.

İnsan bir şeyi menfaatine, karakterine, zevkine, ihtiraslarına göre ya şişirir, ya küçültür.

Güler yüzle söylenen bir yalanı bir anda yuttuğumuz halde, acı gerçeği ancak damla damla yutarız.

Paradigmalar değişince kral bir anda soytarı haline gelir. Kitlelerin lideri bir anda şamar oğlanına dönüverir. Ya da tam tersi, kör ölür, badem gözlü olur. Şartlar değişmeye görsün kitleler liderlerini terketmekte bir an bile tereddüt etmezler.

Bazı insanlar sadece deliklerin kendilerine düştüklerini bulurlar.