Suat Derviş

“Ben yazar Suat Derviş’im, kimsenin karısı olarak yâd edilemem.”

“Suat Derviş’e verilen ‘titr’e acıyoruz deniliyor. Ben ne kontesim, ne düşes, ne kraliçe, ne profesör... Ben muharririm. Ona ilişemezsiniz, bunu bana kimse babasının kesesinden rüşvet, iane, sadaka veya taltif makamında vermedi. On altı yaşından beri tam on altı sene çalışarak onu kazandım. Hem de nasıl çalışarak.”

Hayat söndürülemez, onun kendiliğinden sönmesi lazımdır. Tabii bir surette bitmesi lazımdır. Ne ümitsizlik ne cesaretsizlik ne de kin onu söndürmemelidir.

Yirminci medeniyet asrı her şeyi, ölümü olduğu, gibi hayatı da para ile mübadele ediyor. Eğer paran yoksa Pastör’ler dünyaya gelmiş gitmiş sana ne?

Hayat bir kuruluşun değil, bir yıkılışın ifadesidir. Neye dayanacaksınız? Neye tutunacaksınız? Her şey yıkılıyor.Ortada hiç. Hiç. Hiçbir şey yoktur.

Beni hayal değil, hayat alakadar ediyor. Çünkü hayat ve hakikat en güzel rüyadan, en parlak hayalden çok daha zengin, çok daha cazip.

Kadın olmaktan utanmıyorum, yazar olmakla da iftihar ediyorum. O unvan benim yegane servetim, biricik iftiharım ve ekmeğimdir.

İnsanların hepsi eşit doğar. Herhalde ben de doğduğum zaman, benim de namusum vardı. Benim namusumu kim mahvetti?

Sen Müslüman, ben gâvur. Buna köpekler dahim güler. Biz henüz seninlem işim doğrusuna bakılırsa insan dahi olmamışız.

Hayat bir kuruluşun değil, bir yıkılışın ifadesidir. Neden doğuyoruz? Ölmek için neden kuruyoruz? Yıkmak için.

Dünyada ölümden devamlı, gerçekçi, güzel bir şey yok. Dünyada ölümden güzel, devamlı bir gerçeklik yok.

Sen hiç tek başına, kimsenin bulunmadığı ve hiçbir aksi seda vermeyen bir boşlukta konuştun mu?

İnsan mutluluğun olduğunu bildiği zaman ağlar. Ona inanılmadığı zaman artık ağlamaz.

Herkesin deliliği bir türlü" dedi. "Galiba dünyada bir tek tam akıllı insan yok!"

Siz onu seviyorsunuz diye onun üstünde cebir kullanmaya yetkiniz var mı?

Araştırmak ise imansızlığa sevkeder. Ben araştırdım ve imansızım!

Nasıl ölmedim, nasıl ölmüyorum kendim de hayret ediyorum.

Ben edebiyatçı 'im, kimsenin karısı olarak yâd edilemem.

İnsan zekâsı yirminci asırda en alçak derecededir.

Canından korkanlar herkesten şüphelenirler.

Dünyada herkes layık olduğunu bulur.

Dünyada hiçbir şey üzülmeye değmez.

Bu dünyada varsa para, yoksa para.

İyi insanda kötü söz kalmaz.