Stefan Zweig

O büyük an korkakları horlayarak geri iter ve yeryüzünün bir başka tanrıları olan yüreklileri ise, ateşli kolları arasına alıp gökyüzüne, yiğitlerin yanına götürür.

Uyruk olmaktan bir türlü kurtulamayan insanlar verilen buyruklara hep boyun eğerler, yazgının çağrısına kulak asmazlar.

İlahların insanoğluna iz bırakan işler başarma şansını bir defadan fazla verdikleri çok az görülmüştür.

Yaşam olağanüstü şeyleri sever fakat mucizeye gelince cimrilik eder.

Tutku olmaksızın çalışan kişi bir bilgiçlik taşlayandan fazlası olamayacaktır.

Ortalama yetenekteki kişiler için yüksek makamlar tehlikelidir; kendilerini aşmak zorunda kalırlarsa kişilikleri bozulur.

Küçüklerin büyüklük taslaması kadar tehlikeli bir şey yoktur.

Bir kişi kendisinden başka her şeyden kaçabilir.

Eğer kendini satacaksan en azından iyi bir ücret almalıydın.

Bilinç onun farkına vardığı ana kadar hiçbir suç unutulmaz.

Işığı ve karanlığı, savaş ve barışı, yükselme ve çöküşü deneyimlemiş kişidir gerçekten yaşamı tecrübe etmiş olan.

Satranç aşk gibidir. Tek başına daha az eğlencelidir.

Hayat bizim kurduğumuz, tasarladığımız bir oyun değildir; orada sahne alan kim olursa olsun, ona ne kadar yakın olursak olalım her şey bizim istediğimiz gibi gelişmeyebilir. Hayata dair her kurgumuz, her gelecek planımız başka başka hayatların, başka ruhların, kişiliklerin beklentileri ve hayatlarıyla ölçülür, orada her beklenti hayal kırıklıklarına gebedir; beklentilerini birer inanca dönüştüren yürekler içinse hayattan derin bir çöküş beklemektedir. Bu inancın söndüğü yerde yeni bir hayata açılacak bir kapı yoktur.

Elimde olmadan duraklayıp uyuyan kızı fırsattan yararlanarak, bir tablo gibi izledim. Aslında onu, o güne dek iyice görememiştim. Çünkü bütün alıngan insanlar gibi, o da uzun uzadıya incelensin istemiyordu.

Kendini hiçbir dogmaya adamayan ve hiçbir taraftan yana olmayan özgür ve bağımsız düşünüre, yeryüzünün hiçbir yerinde vatan yoktur.

Bu hemen hemen bütün devrimlerin sırrı ve liderlerinin trajik yazgısıdır: Hiçbiri kan sevmez ancak kan dökmek zorunda kalırlar.

Dünyada bir şeyi yarım söylemek ya da yarım bırakmak kadar kötü bir şey yoktur. Her kötülük bu yarım işlerden çıkar.

Savaşa hazırlanan bütün diktatörler, hazırlıklarını bütünüyle tamamlayıncaya kadar sürekli barıştan söz ederler.

İnsan kendisine yardım edilmesini istiyorsa, lafı dönüp dolaştırmamalı ve hiçbir şey de gizlememeli.

Bir insanı öldürmek, asla bir öğretiyi savunmak demek değildir: Bir insanı öldürmek demektir.

Herkesin bu derece birbirine benzediği bir toplumda, yalnızca anormalliğin bir değeri vardır.

Karakter sahibi insanlar Daima itilir, dışlanır ve yalnızlığa mahkum edilirler...

Zengine verilir, daha çok zenginleşsin diye. Fakirin ise elindeki bile alınır.

İnsanın vicdanı hatırladığı müddetçe hiçbir hata unutulmuş değildir.