John Steinbeck

Gitti işte... Herkesin gittiği gibi.

İnsan, alıştığı gürültüyü bile arar.

İnsanın yüreğinin iyi olması için akla ihtiyacı yoktur.

Konuşma alışkanlıktan başka neydi ki; sözsüz de anlaşabilirdi insanlar...

Eğer yoksulsan ve ekmeğe muhtaçsan sakın zenginin kapısını çalma, çünkü gönülden vermez; git, yoksulun kapısını çal ki elindeki son ekmeği bölüp gönülden vermek nasıl olurmuş, onu gör...

Sosyalizm köklerini Amerika'da bulamaz; çünkü fakirler kendilerini sömürülen bir sınıf olarak değil, geçici olarak sıkıntı yaşayan milyonerler olarak görmektedir.

Başın beladaysa ya da yaralıysan, ya da bir şeye ihtiyacın varsa yoksullara git. Yardım edecek bir tek onlar vardır, bir tek onlar.

Fikirler tavşanlar gibidir; birkaç tane edinir ve onlara bakmayı öğrenirsiniz, ve bir bakmışsınız bir sürü olmuş.

Ne günah diye bir şey var, ne de sevap diye! Yalnızca millet ne yapıyorsa o var...

Ve bana öyle geliyor ki, kötülük ölür ölür dirilir, iyilik ise ölümsüzdür.

Bu dünyada emin olduğum bir şey varsa, o da kimsenin başkasının yaşamına karışmaya hakkı olmadığıdır.

Huzura kavuşmuş bir vicdandan daha iyi yastık olur mu?

Hüzünlü bir vicdan insanı mikroptan daha hızlı öldürür.

İnsanın yalnızca malları mülkleri büyüktür, kendisi ise malının uşağı olur. Bunu iyi bil.

Dünyada en değer verilmesi gereken şey, insanın özgür ve keşfeden zihnidir.

Diktatör; aslında yönettiklerinden korkandır.

Bütün güzel ve kıymetli şeyler yalnızdır.

Kimilerini yenilgi yıkar , kimileriyse zaferle küçülür...

Nerede birileri özgür olmak için mücadele ediyorsa onların gözüne bak anne, beni göreceksin.

Güç insanı yozlaştırmaz; korku yozlaştırır. Belki gücünü kaybetme korkusu.

Umutlarının öyle fazla coşmasına izin vermezsen, hayal kırıklığına uğramazsın,

Bir insan kapana kısılmışsa ve seçme şansı yoksa, kapanın içini dekore etmeye girişir.

Umut bitmemeli, bu kavga tüm insanlığın, eşit ve özgür yaşayabilmesi için..

Ve şimdi mükemmel olmak zorunda değilsiniz, sadece iyi olabilirsiniz.