Hüseyin Rahmi Gürpınar

Hayatımızın, kanunun erişemediği ne derin sefaletleri var...

Gazeteler çıktıkları memleket ahalisinin bir iyilik kötülük hatıra defteridir.

İnsan her ne öğrenmek isterse istesin, bilgi sermayesini bir çalışma karşılığında kazanabilir.

Hangi şeyde vefa, nerede devamlılık var ki, aşkta olsun.

İnsan hayatın zorunlulukları, ümitsizlikleri, yorum kabul etmez müthiş gerçekleri içinde düşkün, ağlamaklı, çaresiz kaldığı zamanlarda dünyayı, ömrü anlayacak kadar kültürü,muhakeme gücü varsa her şeyi küçümseyen bir gözle görmeye çare arayan bir filozof kesilir.

Hayat, her zihnin kavrayışı oranında vereceği anlama göre bir şeydir.

Eski ve yeni dünyada en geçerli ve güçlü sözlerin hangi fabrikalarda işlendiğini anlayanlar, gerçeği sezmiş olurlar...

Ahlâk, göreneklerimiz, geleneklerimiz hayallere o denli geniş bir alan ayırmıştır ki, 'gerçek' ona en çok muhtaç olanların gözlerinde bile daima hor ve değersiz kalır...

Hepimiz daima aldanıyoruz; fakat fırsat düştükçe aldatıyoruz.

İnsanlar ne çekerlerse kolayca aldanışlarının belasını çekerler.

insan pek yükseklere tırmanmamalı ki düştüğü vakit bin parça olmasın.

Sen ki yarının hayali olmaya mahkûm bugünün geçici gerçeğisin.

Kendini, geçmişin en büyük eşsiz dahilerine benzetmekte dahilik aramak ahmaklığın en açık nişanesidir.

Yokluk, dürtülerin en korkuncudur. İnsan yokluk yüzünden hırsız, hayasız olmayacak kadar bir sağlamlık gösterebilse de ikiyüzlü, yaltaklanıcı, çanak yalayıcılıktan tamamıyla kurtulamıyor.

Anaların en büyük tasaları, evlatlarının sağlık maddesidir.

Bir insanın kesesinde para bulunması, aylığın, iradın çokluğundan değil, eline geçeni iyi idare etmekle olan bir muvaffakiyetidir.

Tabiatta sakınması zor birtakım zorlu sebepler varsa da çok defa kendini saadete ve bahtsızlığa sürükleyen yine insanın kendisidir.

Kendinin istekli olup da yapamadığı bir işi başkasının talihlilik ile yaptığı halde insanlarca o işi yapabilene karşı olan bu kin ve öfke nedir?

Hayal ve gerçek birbirinden ayrılmayan bir hiçliktir.

İnsanlar ne kadar hüzün veya mutluluk anları yaşasa bütün varlıklar, bütün hayat rüyaları, bütün aşk tatları işte bu idi. Bir varmış bir yokmuş.

Yalnız uğradıklarımız değil, belki hiç uğramayacağımız kederlerin korkusu ile bütün hareketlerimizde felce tutuluruz.

Mutluluk ve başarının, iş gücümüzü uyandıracak bir huzur ve sağlam fikir sahibi olarak çalışmakla elde edileceğini bildiğimiz halde her işimizde ümitsiz olmaktan kendimizi alıkoyamayız.

Gerçekten sevmiş olan şikayet hakkını kaybetmiş olur.

Aşk adamı her eğitimciden daha fazla eğitiyor.