Friedrich Dürrenmatt

Her şeyden önce, yeni bir Aydınlanma çağına ihtiyacımız var. Mevcut siyasi sistemlerimiz gerçek, adalet ve özgürlük iddialarından vazgeçmeli ve onların yerine gerçek, adalet, özgürlük ve akıl arayışını koymalıdır.

Dünyanın ihtiyacı olan şey günahtan kurtuluş değil, açlıktan ve baskıdan kurtuluştur; umutlarını Cennete bağlamasına gerek yok, bu dünyadan umut edeceği her şeye sahip.

İnsanların evrimi, yalnızca savaşlarının genel toplamı olarak görülemez; aynı zamanda insan zihninin evrimi ve insan bilincinin gelişimi ile tanımlanır.

İşte biz insanlar birbirimizden korktuğumuz için devletler kuruyoruz. Polisler, askerler, kamuoyu. Ama tüm bunlar neye yarıyor ki?

Elinde hep iki olanak var: Rastlantıya göre kötülük ya da iyilik. İnsan biriyle bir kez karşılaştı mı, ötekiyle de karşılaşacaktır.

Beyazlar Siyahlardan korkar çünkü vicdanları kötüdür ve Siyahlar beyazlardan nefret eder çünkü vicdanları rahat değildir.

Devrimler muazzam fedakarlıklar gerektirir ve aynı zamanda dünyayı yeniden değiştirmek için yeni bir ihtiyaç yaratır.

Haber raporları dünyayı değiştirmez. Sadece gerçekler bunu değiştirir ve haberi aldığımızda bunlar zaten olmuştur.

Siyaset ve dinler her zaman kanlı savaşlara yol açar, tüm zamanların sosyal ve ekonomik sistemleri kana bulanır.

Her şeyden önce, anavatanınızdan şüphelenin. Hiç kimse bir anavatandan daha katil olmaya meyilli değildir.

Hiçbir şey şüphe kadar zor yok edilemez; çünkü hiçbir şey böylesine kolayca tekrar tekrar ortaya çıkmaz.

Roma kendine ihanet etti. Gerçeği biliyordu ve şiddeti seçti, insanlığı biliyordu ve zorbalığı seçti.

İnsan kusurludur. Oluşturduğu gerçeklik, insan tarafından her zaman tehlikededir.

Bir devlet cinayet işlemeye başladığı zaman kendine daima vatan adını takar.

Dünyayla yetinen ve adaletsizliğinden yararlanan, onu değiştirmek istemez.

Medeni davranışla çelişiyorsa vatanseverliği arzu edilir görmüyoruz.

Eleştirel zekaya sahip olmayan insanlar için devlet mitsel bir varlıktır.

Bilgisayar insanın özüdür. Bilgisayarda, insan tamamlamasına ulaşır.

Tüm insanlığın sorunları ancak tüm insanlık tarafından çözülebilir.

Kabul edilemez riskler var: İnsanlığın yok edilmesi bunlardan biri.

Bir yazar sorunları çözmez. Onların ortaya çıkmasına izin verir.

Bu insanlık dışı dünya daha insancıl hale gelmeli. Ama nasıl?

Paradoksalla yüzleşen kişi, kendini gerçekliğe maruz bırakır.

Gerekli olan her şey de kolaydır. Sadece kabul etmelisin.