Deniz Kavukçuoğlu

Yıllar süren baskılar insanları ürkekleştirmişti.düşünmekten korkuyorlar, konuşmaktan çekiniyorlardı. Aileler kendi içlerinde bölünmüş, bireyler birbirleri ile görüşmez, konuşmaz olmuşlardı.

Kafası yalnızca işine, bir de bacaklarının arasına çalışır. Tiyatro nedir, bilmez. Sinemaya, konsere gitmez. Kitap okumaz, gazete desen, şöyle bir göz atar, o kadar.

Bir zamanlar Sayın Bülent Ecevit'in söylediği gibi "Bir ülkeye dikta rejimini, baskı yapanlar değil, baskıya boyun eğenler getirirdi.

Biliyor musun, birinin seni dinliyor olması çok güzel; ama bir de olumsuz yanı var; İnsan kendini dinleyene çabuk bağlanır.

Ne tuhaftı şu "para"denen şey! Sevgi belki değil ama anlayış da ,saygı da özgürlük de satın alınabiliyordu yerine göre.

Üzerimde bir yorgunluk var; dönüp dolaşıp hep aynı yere varmak, hep aynı çözümsüzlüğü düşünmek yoruyor beni.

İnsan hayvanların en çok düşüneni, çünkü en aptalıdır. Düşünmek aptallıktan kurtulmak için değil midir?

İnsanlar kılı kırk yarmalarla, inatlarla, ertelemelerle neleri yitirdiklerinin bir farkında olsalar, olabilseler.

Ölmek demek, mutlaka can vermek, toprağa girmek demek değildir. Yaşarken de ölü olabiliyor insan.

Neşeleri, çoşkuları, düşleri, cinsellikleri otlara, tozlara, haplara kalmış insanlardan tiksiniyordum.

Laiklik Türkiye’de aydınlanmanın, özgür düşüncenin, bilimin ve demokrasinin yolunu açmıştır.

Ben insan gibi yaşamak istiyorum ama kavgasını vermeden insan gibi yaşanamıyor.

İnsanlar, doğuştan "kötü" değillerdi, onları yaşadıkları deneyimler kötü yapıyordu.

Eğer şimdiye kadar yaşadığım hayatsa, artık hayat olmayanı yaşamak istiyorum.

İnsanın konuşmaları, davranışları, kişiliği bir günde değişmez, Öyle değil mi?

Konuşamamak yalnızlık duygumu derinleştiriyor, beni içime döndürüyor.

Yeryüzünde tek bir kişi bile özgür değilse, tüm insanlık da özgür değildir.

Her şeyden önce gölgemizi aşabilmeliyiz, bunu en azından denemeliyiz!

Gün geliyor, insan taşıdığı önyargılardan pişmanlık duyuyor, utanıyor.

İyi bir anne, çocuklarına doğruyu, güzeli öğreten bir öğretmendir.

Güçlülerin kırılışı, kendilerini en güçlü gördükleri noktada başlar.

Eğer tek başınaysan, bil ki, o zaman yalnızca kendine aitsindir.

Türkiye, ne yazık ki bir yanıyla döneklikler, ihanetler beşiği.

Okullarda herşey öğretiliyor, ama "hayat" öğretilmiyordu.